مقاله درباره: انجمن ملل جنوب شرقی آسیا ـ آسه آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

انجمن ملل جنوب شرقی آسیا ـ آسه آن :

(THE ASSOCIATION OF SOUTH EAST ASIAN NATIONS)

آسه آن (ASEAN) شامل کشورهای اندونزی، مالزی، سنگاپور، فیلیپین، تایلند و برونئی می باشد. این کشورها از سال 1993 شروع به قطع تعرفه های خود کرده و قصد دارند تا سال 2008 به یک منطقه‌آزاد تجحاری تبدیل شوند.

یکی دیگر از گروههای منطقه ای در آسیا همکاری اقتصادی آسیا و پاسیفیک ((APEC)The Asia Pacific Economic Cooperative) می باشد که شامل 6 عضو (ASEAN) و ایالات متحده آمریکا، استرالیا، کانادا، زلاندنو، ژاپن، کره جنوبی، چین، هنگ کنگ و تایوان می باشد.

برخی از متخصصین اعتقاد دارند که رشد چین به دلیل نفوذ سرمایه داری، و وجود چهار اژدها در آسیا (ژاپن، تایوان، سنگاپور، هنگ کنگ) که در تجارت بسیار موفق بوده اند باعث خواهد شد که قدرت از غرب به شرق انتقال پیدا کند.

سایر گروههای منطقه ای :

بطور کلی در اروپا چهار گروه عمده بازار وجود دارند که عبارتند از: منطقه اقتصادی اروپایی (EEA)، اتحادیه اروپا (EU) انجمن تجارت آ›اد اروپا (EFTA) و کشورهای مستقل مشترک المنافع (CIS).

در آفریقا چندین گروه بازار وجود دارد اما متأسفانه این بازارها به دلیل کوچکی و یا محدودیت های زیرساختی اقتصادی جهت تولید کالا، نتوانسته اند در تجارت و یا پیشرفتهای اقتصادی موفقیتی حاصل نمایند. برخی از این گروههای منطقه ای عبارتند از: اتحادیه گمرکی آفریقای شرقی، جامعه اقتصادی کشورهای آفریقای غربی (WAEC)، جامعه اقتصادی مغرب و گروه کازابلانکا که یک منطقه آزاد تجاری است و شامل کشورهای مصر، غنا، گینه و موراکو می شود.

در آمریکای لاتین نیز گروههای منطقه ای متفاوتی وجود دارد از قبیل بازار مشترک «اند» (Andean)، بازار مشترک آمریکای مرکزی، جامعه و بازار مشترک کارائیب و بازار مشترک جنوبی ائتلاف آمریکای لاتین (LAIA). در آمریکای لاتین نیز به دلایل مشکلات سیاسی، فعالیتهای نازل اقتصادی، و تفاوتهای زیاد توسعه اقتصادی بین کشورها این توافقها نتوانسته اند موفقیتی را برای کشورهای آمریکای لاتین ایجاد نمایند.

در آمریکای شمالی گروههای منطقه ای عبارتند از: موافقتنامه تجارت آزاد ایالات متحده ـ کانادا و موافقتنامه تجارت آ›اد آمریکای شمالی (NAFTA).

در خاورمیانه دو توافق بازار (Market Agreement) وجود دارد: بازار مشترک اعراب (ACM) و سازمان همکاریهای اقتصادی (ECO) بازار مشترک اعراب در سال 1964 با عضویت مصر، عراق، کویت، اردن و سوریه ایجاد گردید.

در آسیا نیز همانگونه که قبلاً توضیح داده شد گروههای منطقه ای آسه آن و اَپِک وجود دارد.

بازارهای بزرگ جدید (The Big Emeging Markets) :

در سالهای آتی انتظار می رود که برخی از کشورهای جهان سوم تبدیل به بازارهای بزرگی شوند. در واقع ده بازار بزرگ که پیش بینی می شود در 20 سال آینده 30 درصد از کل واردات جهانی را به خود اختصاص دهند عبارتند از آرژانتین، آسه آن، برزیل، منطقه اقتصادی چینی (چین، هنگ کنگ، تایوان)، هندوستان، مکزیک، لهستان، آفریقای جنوبی، کره جنوبی و ترکیه. از هم اکنون برخی از دولتها و شرکتها (به خصوص دولت و شرکتهای آمریکایی) جهت ایجاد زمینه، به مناسبات خود با این کشورها شدت بخشیده اند. جدول 5ـ2 این بازارها را نشان می دهد.

سیستم مالی بین المللی :

ثبات در اقتصاد بین المللی زمینه ساز صلح و پیشرفت است. از این رو پس از جنگ جهانی دوم سازمانهایی همچون صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهانی ایجاد شدند.

صندوق بین المللی پول :

صندوق بین المللی پول، جهت ثبات نرخ برابری ارز ایجاد شد، اما امروزه بیشتر در شناور بودن ارز براساس عرضه و تقاضا فعالیت می کند. در سالهای گذشته IMF علاوه بر دادن وامهای کوتاه مدت به کشورهائی که در موازنه پرداخت مشکل دارند به پرداخت وامهای بلندمدت نیز اقدام نموده است. این وامها که بیشتر به کشورهای در حال توسعه پرداخت می شود در مقابل شروطی از قبیل کاهش تعرفه، کاهش تورم، پایین آوردن هزینه های دولیت و ایجاد واحدهای بازرگانی مستقل می باشد.

بانک جهانی :

بانک جهانی نیز عمدتاً به کشورهای در حال توسعه وام می دهد. وامها بلندمدت و معمولاً پانزده تا بیست و پنج ساله می باشد. ایجاد سرمایه به منزله فعالیت اقتصادی بهتر و در نتیجه، بازارهای بهتر برای شرکتهای بین المللی می باشد.

گروه هشت :

این گوره شامل کشورهای صنعتی عمده جهان یعنی ایالات متحده آمریکا، کانادا، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، آلمان و ژاپن می باشد که ابتدا گروه هفت نامیده می شد و از سال 1998 با پیوستن روسیه به آن گروه هشت نامیده می شود. این گروه به صورت منظم جلساتی در مورد اقتصاد جهانی و سیستم پولی بین المللی بر پا می کند. شرکت کنندگان در این جلسات وزرای امور مالی و رؤسای بانکهای مرکزی می باشند.

اندازه بازار :

محیط اقتصادی یکی از عوامل غیرقابل کنترل مدیر بازاریابی بشمار می رود. محیط اقتصادی از دو بعد دارای اهمیت است، محیط اقتصادی که بازاریابی بین الملل را تحت تأثیر قرار می دهد ـ که در بخش اول این فصل مورد بحث قرار گرفت ـ و محیط اقتصادی داخلی هر کشور که شرکت، قصد فروش کالای خود را به آن دارد، بنابراین بازاریاب درگیر تجزیه و تحلیل اقتصادی بازارهای خارجی می شود ضمن اینکه این بازارها می تواند شامل یکصد کشور و یا حتی بیشتر گردد.

در این بخش به 2 سؤال اساسی پاسخ داده خواهد شد:

1ـ بازار ما چه اندازه ای دارد؟

2ـ بازار ما چه ویژگیهایی دارد؟

پاسخ به سؤال اول، پتانسیل بازارهای خارجی و اولویت آنها را مشخص می کند و پاسخ به سؤال دوم، ماهیت وظیفه بازاریابی یک شرکت را تعیین می کند.

متغیرهای زیادی در اندازه بازار تأثیر می گذارند، اما جمعیت، رشد جمعیت، توزیع جمعیت، توزیع درآمد، درآمد سرانه و تولید ناخالص ملی شاخصهایی هستند که برای تعیین اندازه بازار بسیاری از کالاها می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

1ـ جمعیت :

مردم بازار را تشکیل می دهند و اگر بقیه عوامل را ثابت فرض کنیم هر چقدر جمعیت بیشتر باشد، بازار بهتر خواهد بود. خرید بسیاری از کالاها با جمعیت رابطه مستقیم دارد، مانند کالاهای اساسی از قبیل دارو، مواد غذایی و مواد آموزشی. برای کالاهای ارزان قیمت نیز جمعیت شاخص خوبی برای تعیین بازار آنها، بشمار می رود محصولاتی از قبیل نوشابه، دوچرخه، چرخ خیاطی و غیره. جدول 6ـ2 پرجمعیت ترین کشورهای جهان را نشان می دهد.

تحقیق در مورد گاز پارس جنوب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 105 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

تاریخچه :

پس ازکشف مخزن عظیم میدان گازی پارس جنوبی درخلیج فارس وسیاست شرکت ملی نفت ایران در جهت صیانت ازمیادین مشترک ، تأمین گازموردنیازکشوربرای مصارف صنعتی وخانگی ونیزصدورگاز ، بهره برداری ازمیدان گازی پارس جنوبی دردستورکارشرکت ملی نفت ایران قرارگرفت به منظوردستیابی به اهداف فوق و همچنین انجام طراحی ، مهندسی و نظارت بر اجرای طرحها و پروژه های توسعه ای نفت وگازشرکت ملی نفت ایران ، شرکت مهندسی وتوسعه نفت درتاریخ 26/4/73 تشکیل گردید .

باانتخاب بندرعسلویه که در270 کیلومتری جنوب شرقی بندبوشهرقراردارد ، به عنوان منطقه ساحلی برای ایجادپالایشگاههای موردنیازطرح های ده گانه توسعه میدان گازی پارس جنوبی ، طرح توسعه مرحله اول این میدان آغازگردید . شرکت مهندسی وتوسعه نفت نسبت به اجرای عملیات پروژه های طرح فوق شامل تحصیل وتسطیح اراضی منطقه ساخت تأسیسات اداری ورفاهی ، انعقادقرارداداحداث مسیرخط لوله “56 جهت انتقال گازتولیدی ، ساخت پالایشگاه مرحله اول ، توسعه فرودگاه عسلویه ، ساخت مخازن میعانات گازی ، ایجاداسکله صادرات گوکردوطراحی وساخت تأسیسات دریائی اقدام نموده است . پس ازانجام تغییرات ساختاری دروزارت نفت . شرکت نفت وگازپارس به عنوان یکی ازشرکت های فرعی شرکت ملی نفت ایران درتاریخ 1/10/77 تأسیس وکلیه فعالیت های شرکت مهندس وتوسعه نفت ومیدان گازپارس شمالی به همراه نفرات وامکانات موجودبه این شرکت منتقل گردید .

سازمان :

شرکت نفت وگازپارس بامجموع 246 سمت سازمانی متشکل ازمدیریتهای اداری ومالی ، مهندسی نفت وگاز ،‌مهندسی و ساختمان ، برنامه ریزی وکنترل طرح هاوهمچنین مدیران طرح فازیک ، طرح فازهای دو و سه طرح فازهای چهاروپنج ، طرح فازهای شش ، هفت وهشت ، طرح تأسیسات جانبی وزیربنائی طرح خطوط لوله ، طرح توسعه لایه نفتی پارس ، طرح توسعه منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس و طرح پارس شمالی و ادارات ستادی جهت پیشبرد اهداف مشخص شده و نظارت عالیه بر پروژه های نفت وگاز می باشد .

فعالیتها :

شرکت نفت وگازپارس مسئولیت نظارت عالیه براجرای قراردادهای منعقده بیع متقابل طرح های ده گانه توسعه میدان گازی پارس جنوبی و پروژه های جانبی مربوط ،‌ توسعه میدان گازی پارس شمالی ، طرح بهره برداری ازلایه های نفتی میدان پارس جنوبی و مدیریت منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس رابه شرح زیربرعهده دارد :

طرح توسعه میدان گازی پارس جنوبی

وضعیت میدان :

میدان گازی پارس جنوبی که از اکتشافات شرکت ملی نفت ایران و بزرگترین منبع گازی جهان می باشد ، بر روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج فارس و در فاصله 100 کیلومتری ساحل جنوبی ایران قرار دارد . وسعت این میدان گازی دربخش مربوط به کشورجمهوری اسلامی ایران برابر 3700 کیلومترمربع وظرفیت آن 350 تریلیون فوت مکعب برآورد گردیده که معادل 6 درصدکل ذخایر جهان و 50 درصد ذخایرگازی شناخته شده کشور است . توسعه این میدان که از مهمترین طرح های برنامه دوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی کشور می باشد ، با هدف تأمین تقاضای رو به رشد انرژی کشور ، در دستورکار شرکت ملی نفت ایران قرارگرفته است .

طرح توسعه مرحله اول :

مرحله اول طرح توسعه میدان گازی پارس جنوبی به منظور بهره برداری ازگازومیعانات گازی مخزن برنامه ریزی شده است . تأسیسات دریائی وساحلی موردنیازجهت تولید ، تصفیه وانتقال 1000 میلیون فوت مکعب گازدرروزتامحل اتصال به خط لوله سراسری سوم انتقال گازاحداث و بهره برداری خواهدشد . براساس طراحی انجام شده ، دراین مرحله علاوه برگازتولیدی ، استحصال روزانه 40 هزاربشکه میعانات گازی تثبیت شده و 200 تن گوگردجامدنیز میسر خواهد بود . تأسیسات اصلی طرح دردریاوساحل به شرح زیراست :

تأسیسات دریائی :

تأسیسات دریائی طرح درفاصله حدود 100 کیلومتری ساحل عسلویه درخلیج فارس ودرنزدیکی مرزآبی ایران باکشورقطردرحال احداث است . این مجموعه شامل سکوهای حفاری ،بهره برداری ، مسکونی ، مشغل ، خط لوله زیردریائی “18 به طول 5 کیلومتر وخط لوله زیردریائی “32 به طول 105 کیلومترجهت انتقال گازومیعانات گازی به صورت دوفازه به پالایشگاه ساحلی می باشد .

تأسیسات ساحلی :

تأسیسات ساحلی شامل واحدهای دریافت وجداسازی گازومیعانات گازی ، تثبیت میعانات گازی ، شیرین سازی ، نم زدائی ، مرکاپتان زدائی ، تنظیم نقطه شبنم وتراکم گازجهت انتقال وبازیافت و انجمادگوگردمی باشد .

طرح توسعه مراحل دوم وسوم :

اجرای مراحل دوم وسوم طرح توسعه میدان جهت استحصال 2000 میلیون فوت مکعب گاز و 80 هزار بشکه میعانات گازی و 400 تن گوگرددرروزبه صورت بیع متقابل درتاریخ 25/7/77 به کنسرسیوم شرکت های توتان ، گاز پروم و پتروناس واگذارگردیده است . براساس مفاد پیمان ، اجرای کامل طرح تا اواخرخرداد 1381 طول خواهدکشیدوشروع بهره برداری ازمیدان درچهارمرحله انجام خواهدشد . نحوه انتقال گاز و میعانات گازی به پالایشگاه به صورت سه فازه می باشد .

تأسیسات دریائی شامل دوسکوی حفاری برای حفردوحلقه چاه توصیفی و 20 حلقه چاه توسعه ای ، دورشته خط لولة‌ زیردریائی “32 و “5/4 هریک به طول 105 کیلومترمی باشد . یک پالایشگاه گازدرساحل به ظرفیت 2000 میلیون فوت مکعب که شامل واحدهای دریافت وجداسازی گازومیعانات گازی ، تثبیت میعانات گازی ، شیرین سازی ، نم زدائی ، تنظیم نقطة شبنم و مرکاپتان زدائی وتراکم گازجهت انتقال ، بازیافت و انجمادگوگردوواحدهای احیای منواتیلن گلایکول جهت تزریق می باشد .

محصول گازپالایشگاه بااستفاده ازخط لوله “56 مرحله اول به خط لوله سراسری سوم انتقال گازدرمنطقه کنگان ارسال خواهدشد .

طرح توسعه مراحل 4 و 5 :

مذاکرات مقدماتی حقوقی وفنی به منظورعقدقرارداد بیع متقابل باشرکت های خارجی درارتباط بامراحل 4 و 5 توسعه میدان جهت استحصال 2000 میلیون فوت مکعب گاز ، مشابه طرح توسعه مراحل 2 و 3 ، درحال پیشرفت است .

طرح توسعه مراحل 6 و 7 و 8 :

توسعه مراحل 6 و 7و 8 به منظورتولید 3000 میلیون فوت مکعب گازدرروزازروی سه سکوی مستقل درنظر گرفته شده است .

برروی هریک ازسکوها ده حلقه چاه توسعه ای حفرخواهدشدکه متوسط تولیدهریک ازچاه ها 100 میلیون فوت مکعب درروزمی باشد . تأسیسات نصب شده برروی سکوها درحداقل میزان ممکن بوده وشامل تسهیلات جمع آوری تولیدات چاهها ، تأسیسات تزریق موادشیمیائی ، آزمایش چاههاوهمچنین جداسازی و تصفیه آب همراه خواهدبود . هریک ازسکوهامجهز به سکوی مشعل برای تخلیه کامل درحالت اضطراری می باشد . سیالات تولیدی توسط سه خط لوله “32 مستقل ، به طول تقریبی 100 کیلومتر به ساحل انتقال خواهدیافت .

تأسیسات زیربنائی و پشتیبانی

اسکله صادراتی – تدارکاتی :

اسکله فوق شامل سه پست پهلوگیری جمعاً به طول 772 مترازنوع کیسونی ( CAISSON ) وباعمق آبخور حداکثر 11 مترنسبت به مبنای بین الملل (CHART DATUM ) به منظورپهلوگیری شناورهای 15000 تنی طراحی شده است . موج شکن دریائی ( BREAK WATER ) دارای دوبازوی اصلی وفرعی ازنوع سنگی – بتنی است که طول بازوها به ترتیب 1200 و 650 مترمی باشد . تأسیسات پشتیبانی شامل انبارهای کالا ، انبارهای گوگرد ، انبارهای روباز وساختمانهای اداری – عملیاتی وتأسیساتی زیربنائی در محوطه ای به مساحت حدود 3 هکتاراحداث خواهدشدکه

تحقیق درباره: انجمن ملل جنوب شرقی آسیا ـ آسه آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

انجمن ملل جنوب شرقی آسیا ـ آسه آن :

(THE ASSOCIATION OF SOUTH EAST ASIAN NATIONS)

آسه آن (ASEAN) شامل کشورهای اندونزی، مالزی، سنگاپور، فیلیپین، تایلند و برونئی می باشد. این کشورها از سال 1993 شروع به قطع تعرفه های خود کرده و قصد دارند تا سال 2008 به یک منطقه‌آزاد تجحاری تبدیل شوند.

یکی دیگر از گروههای منطقه ای در آسیا همکاری اقتصادی آسیا و پاسیفیک ((APEC)The Asia Pacific Economic Cooperative) می باشد که شامل 6 عضو (ASEAN) و ایالات متحده آمریکا، استرالیا، کانادا، زلاندنو، ژاپن، کره جنوبی، چین، هنگ کنگ و تایوان می باشد.

برخی از متخصصین اعتقاد دارند که رشد چین به دلیل نفوذ سرمایه داری، و وجود چهار اژدها در آسیا (ژاپن، تایوان، سنگاپور، هنگ کنگ) که در تجارت بسیار موفق بوده اند باعث خواهد شد که قدرت از غرب به شرق انتقال پیدا کند.

سایر گروههای منطقه ای :

بطور کلی در اروپا چهار گروه عمده بازار وجود دارند که عبارتند از: منطقه اقتصادی اروپایی (EEA)، اتحادیه اروپا (EU) انجمن تجارت آ›اد اروپا (EFTA) و کشورهای مستقل مشترک المنافع (CIS).

در آفریقا چندین گروه بازار وجود دارد اما متأسفانه این بازارها به دلیل کوچکی و یا محدودیت های زیرساختی اقتصادی جهت تولید کالا، نتوانسته اند در تجارت و یا پیشرفتهای اقتصادی موفقیتی حاصل نمایند. برخی از این گروههای منطقه ای عبارتند از: اتحادیه گمرکی آفریقای شرقی، جامعه اقتصادی کشورهای آفریقای غربی (WAEC)، جامعه اقتصادی مغرب و گروه کازابلانکا که یک منطقه آزاد تجاری است و شامل کشورهای مصر، غنا، گینه و موراکو می شود.

در آمریکای لاتین نیز گروههای منطقه ای متفاوتی وجود دارد از قبیل بازار مشترک «اند» (Andean)، بازار مشترک آمریکای مرکزی، جامعه و بازار مشترک کارائیب و بازار مشترک جنوبی ائتلاف آمریکای لاتین (LAIA). در آمریکای لاتین نیز به دلایل مشکلات سیاسی، فعالیتهای نازل اقتصادی، و تفاوتهای زیاد توسعه اقتصادی بین کشورها این توافقها نتوانسته اند موفقیتی را برای کشورهای آمریکای لاتین ایجاد نمایند.

در آمریکای شمالی گروههای منطقه ای عبارتند از: موافقتنامه تجارت آزاد ایالات متحده ـ کانادا و موافقتنامه تجارت آ›اد آمریکای شمالی (NAFTA).

در خاورمیانه دو توافق بازار (Market Agreement) وجود دارد: بازار مشترک اعراب (ACM) و سازمان همکاریهای اقتصادی (ECO) بازار مشترک اعراب در سال 1964 با عضویت مصر، عراق، کویت، اردن و سوریه ایجاد گردید.

در آسیا نیز همانگونه که قبلاً توضیح داده شد گروههای منطقه ای آسه آن و اَپِک وجود دارد.

بازارهای بزرگ جدید (The Big Emeging Markets) :

در سالهای آتی انتظار می رود که برخی از کشورهای جهان سوم تبدیل به بازارهای بزرگی شوند. در واقع ده بازار بزرگ که پیش بینی می شود در 20 سال آینده 30 درصد از کل واردات جهانی را به خود اختصاص دهند عبارتند از آرژانتین، آسه آن، برزیل، منطقه اقتصادی چینی (چین، هنگ کنگ، تایوان)، هندوستان، مکزیک، لهستان، آفریقای جنوبی، کره جنوبی و ترکیه. از هم اکنون برخی از دولتها و شرکتها (به خصوص دولت و شرکتهای آمریکایی) جهت ایجاد زمینه، به مناسبات خود با این کشورها شدت بخشیده اند. جدول 5ـ2 این بازارها را نشان می دهد.

سیستم مالی بین المللی :

ثبات در اقتصاد بین المللی زمینه ساز صلح و پیشرفت است. از این رو پس از جنگ جهانی دوم سازمانهایی همچون صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهانی ایجاد شدند.

صندوق بین المللی پول :

صندوق بین المللی پول، جهت ثبات نرخ برابری ارز ایجاد شد، اما امروزه بیشتر در شناور بودن ارز براساس عرضه و تقاضا فعالیت می کند. در سالهای گذشته IMF علاوه بر دادن وامهای کوتاه مدت به کشورهائی که در موازنه پرداخت مشکل دارند به پرداخت وامهای بلندمدت نیز اقدام نموده است. این وامها که بیشتر به کشورهای در حال توسعه پرداخت می شود در مقابل شروطی از قبیل کاهش تعرفه، کاهش تورم، پایین آوردن هزینه های دولیت و ایجاد واحدهای بازرگانی مستقل می باشد.

بانک جهانی :

بانک جهانی نیز عمدتاً به کشورهای در حال توسعه وام می دهد. وامها بلندمدت و معمولاً پانزده تا بیست و پنج ساله می باشد. ایجاد سرمایه به منزله فعالیت اقتصادی بهتر و در نتیجه، بازارهای بهتر برای شرکتهای بین المللی می باشد.

گروه هشت :

این گوره شامل کشورهای صنعتی عمده جهان یعنی ایالات متحده آمریکا، کانادا، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، آلمان و ژاپن می باشد که ابتدا گروه هفت نامیده می شد و از سال 1998 با پیوستن روسیه به آن گروه هشت نامیده می شود. این گروه به صورت منظم جلساتی در مورد اقتصاد جهانی و سیستم پولی بین المللی بر پا می کند. شرکت کنندگان در این جلسات وزرای امور مالی و رؤسای بانکهای مرکزی می باشند.

اندازه بازار :

محیط اقتصادی یکی از عوامل غیرقابل کنترل مدیر بازاریابی بشمار می رود. محیط اقتصادی از دو بعد دارای اهمیت است، محیط اقتصادی که بازاریابی بین الملل را تحت تأثیر قرار می دهد ـ که در بخش اول این فصل مورد بحث قرار گرفت ـ و محیط اقتصادی داخلی هر کشور که شرکت، قصد فروش کالای خود را به آن دارد، بنابراین بازاریاب درگیر تجزیه و تحلیل اقتصادی بازارهای خارجی می شود ضمن اینکه این بازارها می تواند شامل یکصد کشور و یا حتی بیشتر گردد.

در این بخش به 2 سؤال اساسی پاسخ داده خواهد شد:

1ـ بازار ما چه اندازه ای دارد؟

2ـ بازار ما چه ویژگیهایی دارد؟

پاسخ به سؤال اول، پتانسیل بازارهای خارجی و اولویت آنها را مشخص می کند و پاسخ به سؤال دوم، ماهیت وظیفه بازاریابی یک شرکت را تعیین می کند.

متغیرهای زیادی در اندازه بازار تأثیر می گذارند، اما جمعیت، رشد جمعیت، توزیع جمعیت، توزیع درآمد، درآمد سرانه و تولید ناخالص ملی شاخصهایی هستند که برای تعیین اندازه بازار بسیاری از کالاها می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

1ـ جمعیت :

مردم بازار را تشکیل می دهند و اگر بقیه عوامل را ثابت فرض کنیم هر چقدر جمعیت بیشتر باشد، بازار بهتر خواهد بود. خرید بسیاری از کالاها با جمعیت رابطه مستقیم دارد، مانند کالاهای اساسی از قبیل دارو، مواد غذایی و مواد آموزشی. برای کالاهای ارزان قیمت نیز جمعیت شاخص خوبی برای تعیین بازار آنها، بشمار می رود محصولاتی از قبیل نوشابه، دوچرخه، چرخ خیاطی و غیره. جدول 6ـ2 پرجمعیت ترین کشورهای جهان را نشان می دهد.