تحقیق درباره: تاریخچه آنکارا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

تاریخچه آنکارا و اطراف آن به تمدن هیتی در دوران مفرغ برمیگردد. 2هزارسال قبل از میلادمسیح ، هیتی ها قدرت حاکم بر منطقه شدندوسپس اقوام فینیقی ، لیدی و پارسی آمدند . در قرن سوم پیش از میلاد مسیح ، نژادی سلتی بنام گالاتی آنکارا را به عنوان پایتخت خود ساختند. اسم آنکارا از واژه « آنکیرا » به معنای لنگر گرفته شده است .

آنکارا تحت رهبری آتاتورک در پایداری ملی همراه با جنگ جهانی اول اهمیت زیادی یافت . هنگامی که جنگ استقلال ملی ترکیه را از اشغال بیگانگان آزاد کرد ، آنکارا پایتخت جمهوری جدید ترکیه در 13 اکتبر سال 1923 گردید .

یکی از قسمتهای برجسته شهر آنیت کبیر است که مقبره ای مجلل به یاد بود آتاتورک ساخته اند . این ساختار که در سال 1953 تکمیل گردید، ترکیبی از مضامین معماری کهن ونو است ونشاندهندة زیبایی و استحکام معماری ترکیه ای است .

قدیمی ترین قسمت شهر اطراف قلعه قرار دارد .مسجد علاء الدین که در داخل دیوارها پیدا شده هنوز یکی از بهترین نمونه های هنر و هنروری بر روی چوب است ، علیرغم این حقیقت که این مسجد توسط عثمانی ها بازسازی شده است .این منطقه با بازسازی بسیاری از خانه های قدیمی مورد علاقه ترکیه ای ها احیا شده وگالری های هنزی و رستورانهای خوب که نمونه هایی از آشپزخانه های سنتی ترکیه ای هستند افتتاح شده است. نزدیک دورازه قلعه موزة تمدن آناتولی قرار دارد که بازسازی شده بسیار زیبای بازارقدیمی است . در این موزه مصنوعات گرانبهای متعلق به دوران نئولتیک و پالئولتیک و همچنین تمدنهای هستی ، هیتیتی ، اورارتو ورم وجود دارد. آنکارا فرهنگی زنده وحیاتی هنری با بسیاری گروههای رقص ، تئاتر ، اپرا و رقصهای سنتی دارد . ارکستر موسیقی دوستان شهر که همیشه می نوازند بسیار معروف است .

ناحیه ها :

آلتینداگ Altindag

این ناحیه در 1کیلومتری مرکز شهر است و از دوران پیش از تاریخ وجود داشته است . این ناحیه مرکزی مهم در دوران عثمانی و سلوکی بوده ومکانهای دیدنی زیادی برای بازدید کنندگان دارد. درمیان آنها می توان از قلعة آنکارا معبد آگوستس ، ستون جولیان ، حمام رومی ها ، یادبود عمومی ، موزه تمدنهای آناتاولی ، موزه ایالتی نقاشی و مجسمه ، موزه قوم شناسی ، موزه جنگ استقلال و موزه ملی نام برد . همچنین در این ناحیه ، مقبره های کاراکابی Karacabey آهی سرافتینA hi Serafettin هاکی بایرام Haci Bayram ولی افندی Veli Efendi کاریقدی Karyagdi گل بابا Gulbabaو گمزتین بابا Izzettin baba و مساجد Haci Bayram ، اصلان هان Aslanhane ، آهن الوان Ahi Elvan ، علاالدین Alaaddin ، زین سیرلی Zincirli وجود دارد .

کانکایا Cankaya

یکی از نواحی مهم آنکارا است . این ناحیه وسیع شامل مکانهای دیدنی بسیاری است . دریاچه ایمیر Eymir ، ساختمانهای الماج اسکای Elmadg Ski و مرکز تفریحی ورزشی آهلا تسلیبل همه در این ناحیه قرار دارند .

لیست جاذبه های توریستی شامل : آنیت کبیر ، موزه آتاتورک ، یادبود آتاتورک ، موزه تاریخ طبیعی MTA یادبود امنیتی ، یادبود قوم شناسی آتاتورک ، موزه تاریخ طبیعی ، موزه باستان شناسی دانشگاه تکنیکی خاورمیانه ، نمایشگاه مجسمه و نقاشی ، پارک یادبود ، باغ گیاهشناسی ، پارک عبدی ایپکی Abdi Ipekci ، پارک گوون Guven ، پارک کورتولوس Kurtulus پارک کوگولو ( قو ) پارک استقلال ملی ، پارک احمد عارف و ساختمانهای ورزشی مانند زمین اسکی روی یخ وابسته به شهرداری و استخر سرپوشیده است . همچنین موزه اسباب بازی (قسمت آموزش دانشگاه کبک - آنکارا ) یادبود هیتیتی ، ساختمانهای مجلس ملی ترکیه نیز از مناطق دیدنی هستند .

ککیورن Kecioren

این ناحیه یکی از نواحی مرکزی آنکارا و میزبان بزرگترین مرکز هواشناسی جهان وهمچنین ساختمانهای متعدد دانشگاههای آنکارا ، آکادمی نظامی پزشکی گولهین Gulhane است . همچنین در این ناحیه قدیمی ترین مدرسه کشاورزی آنکارا قرار دارد که توسط مصطفی کمال آتاتورک به عنوان مرکز فرماندهی نظامی در جنگ استقلال مورد استفاده قرار می گرفت و اکنون تبدیل به موزه شده است .

ینی محله Yenimahalle

این ناحیه درون شهر است و جاذبه هایی دارد که تاریخی غنی منطقه را منعکس می کند .مشخص ترین آنها پل آکوپرو Akkopru است که در سال 1222 توسط حاکم سلوکی علاء الدین کیقباد در طول جادة قدیمی بازرگانی بگدارت بر روی نهر آنکارا ساخته شده که دارای 4 آرک بزرگ و 3 آرک کوچک است .

خارج از شهر :

آکیرت Akyurt

این ناحیه در 33 کیلومتری مرکز شهر واقع شده و از ابتدای عهد مفرغ تا قرن14 مورد استفاده

تحقیق درباره: تاریخچه فرش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

جانها به قدوم ملک العرش نهادیم

ما دیده و دل در گرو فرش نهادیم 

 نقشی شود و بر زبر فرش در آید

هر نکته به ما از طرف عرش برآید 

تاریخچه فرش

فرش ایران دارای تاریخی بسیار طولانی است، در ایران از دیرباز بافتن انواع فرش متداول بوده و انگیزه ای اجدادی داشته است. به نوشته مورخان، جهانگردان، جنگجویان و آثار مکشوفه از گذشتگان گویای آن است که فرشبافی به صورت هنری دستی ، مردمی ، روستایی و عشایری در ایران سابقه بس دراز دارد.

پروفسور «رودنکو» کاشف «فرش پازیریک» معتقد است که قالی مذکور  کار مردم ماد یا پارس و پارت (خراسان بزرگ) است. توجه به نقش های مشابه و هم زمان این فرش در ستون های تخت جمشید نیز این نظریه را تایید می نماید. آثار دیگری از جمله نقاشیهای برخی هنرمندان قرون وسطی حاوی نقش قالیهایی است که گفته اند بافت ایران بوده است . برخی مورخان در مورد حمله رومیان به ایران و غارت دستگرد قالی را از جمله غنایمی که در این غارت به دست آورده شده، قید نموده اند و نیز منابع یونانی از قالیهای زربفت ایران یاد کرده اند. «فرش بهارستان» با آن همه هنرمندی که به تأیید روایات مختلف، دربافت آن به کار رفته بوده اگر چه گاه در تعریف از آن راه اغراق پیموده شده اما خود نشانگر پیشرفت صنعت فرشبافی و صنایع جنبی از جمله طراحی و رنگرزی در ایران قدیم می باشد. فرش به عنوان نمودی از فکر و اندیشه بشری و متاثر از حس نوجویی او در طول تاریخ خود با نشیب و فرازهایی روبرو بوده که گاه با فراغت فکری هنرمندان و محیط مناسبی که برای رشد و شکوفایی هنر ایشان ایجاد گردیده به حد اعلای خود رسیده و گاه صدماتی که بر اثر مصائب طبیعی و غیر طبیعی بر پیکر جامعه وارد شده، آن را به دوره نهفتگی و خمود سوق داده است.           

عصر مغول یعنی قرن هفتم هجری را می توان دروان بس غم انگیز برای انواع هنر ایرانی دانست و پس از آن قرون دهم  و یازدهم هجری را که عصر صفویان است زمان شکوفایی طبع هنری مردم ایران باید به شمار آورد. آغاز دوران صفوی متفارن با رشد بسیاری از هنرهای دستی و توسعه آن در کلیه شئون جامعه بوده است. بسیاری از هنرمندان ایرانی در این دوره ظهور کرده اند که با اغتنام فرصت از آرامش و محیط مساعدی که به وجود آمده عمر گرانبهای خود را بر سر ارتقاء سطح کیفی هنر و صنایع دستی نهاده اند وبا ابداع طرح ها و نقشه های زیبا و هنرمندانه جایگاه این صنایع به ویژه فرش را به حد اعلاء خود رسانیده اند و نام ایران را در سراسر جهان با آثار خود پرآوازه ساخته اند. با توجه به اهمیت عصر صفویه در اعتلاء هنر ایران و توجهی که در این زمان به صنعت قالیبافی مبذول شده، جا دارد به این عصر و وضعیت هنرمندان و قالیباقی آن مشروح تر بپردازیم.

 فرشهای دوران صفویه را می توان متعلق  به دو گروه زمانی دانست: اول: قالیهای بافته شده در دوران سلطنت شاه اسماعیل وشاه طهماسب که به" شاه طهماسبی" معروف است و خود مکتبی خاص دارد که به همین نام شهرت یافته. شاه طهماسب همواره به تشویق هنرمندان و قالیبافان و طراحان می پرداخت و خود از هنر بهره داشت و حتی نوشته اند، رنگرزی می دانست و مستقیمأ طراحی می نمود و بافندگان را راهنمایی می کرد. از این جهت در زمان پادشاهی او انواع صنایع ظریفه به ویژه قالی بافی راه ترقی پیمود و در طرح آن تغییرات کلی به وجود آمد. قالیهای ترنجدار جانشین آن گروه از قالیهایی شد که تا اواخر قرن 9 هجری در ایران بافته می شد و بعدأ به طرح مغولی و تیموری شهرت یافت. علاوه بر قالیهای ترنجدار در این دوره بافتن قالیهایی با طرح حیوان و شکارگاه متداول شد. دوم: قالیهای بافته شده در زمان شاه عباس که به مکتب " شاه عباسی" معروف است. در این دوره با اغتنام فرصت از وجود هنرمندان عصر نقشهای جدید به ویژه با استفاده از اسلیمی ها و گلهای مخصوص بوجود آمد برخی طرحهای قالی در مکتب شاه عباسی عبارتند از:/ الف – طرح ترنجدار یا لچک ترنج/ ب – طرح شکارگاه/ ج – طرح درختی/ د – طرح گلدانی .

اینک با توجه به سهولت ایجاد ارتباط بین هنرمندان نقاط مختلف و پیشرفت تکنیک طراحی و نقش پردازی، فرش همگام با سایر هنرها و صنایع مردمی رو به تکامل رفته است، طرحهای محلّی به نقاط دیگر برای بافت فرستاده می شود و هنرمندان از نتایج تجربیات دیگر همکاران خویش کاملاً با خبر می گردند. وسایل کار طراحی پیشرفت نموده و تکنیک جدید به کمک هنرمندان

تحقیق درباره: تاریخچه فرش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

جانها به قدوم ملک العرش نهادیم

ما دیده و دل در گرو فرش نهادیم 

 نقشی شود و بر زبر فرش در آید

هر نکته به ما از طرف عرش برآید 

تاریخچه فرش

فرش ایران دارای تاریخی بسیار طولانی است، در ایران از دیرباز بافتن انواع فرش متداول بوده و انگیزه ای اجدادی داشته است. به نوشته مورخان، جهانگردان، جنگجویان و آثار مکشوفه از گذشتگان گویای آن است که فرشبافی به صورت هنری دستی ، مردمی ، روستایی و عشایری در ایران سابقه بس دراز دارد.

پروفسور «رودنکو» کاشف «فرش پازیریک» معتقد است که قالی مذکور  کار مردم ماد یا پارس و پارت (خراسان بزرگ) است. توجه به نقش های مشابه و هم زمان این فرش در ستون های تخت جمشید نیز این نظریه را تایید می نماید. آثار دیگری از جمله نقاشیهای برخی هنرمندان قرون وسطی حاوی نقش قالیهایی است که گفته اند بافت ایران بوده است . برخی مورخان در مورد حمله رومیان به ایران و غارت دستگرد قالی را از جمله غنایمی که در این غارت به دست آورده شده، قید نموده اند و نیز منابع یونانی از قالیهای زربفت ایران یاد کرده اند. «فرش بهارستان» با آن همه هنرمندی که به تأیید روایات مختلف، دربافت آن به کار رفته بوده اگر چه گاه در تعریف از آن راه اغراق پیموده شده اما خود نشانگر پیشرفت صنعت فرشبافی و صنایع جنبی از جمله طراحی و رنگرزی در ایران قدیم می باشد. فرش به عنوان نمودی از فکر و اندیشه بشری و متاثر از حس نوجویی او در طول تاریخ خود با نشیب و فرازهایی روبرو بوده که گاه با فراغت فکری هنرمندان و محیط مناسبی که برای رشد و شکوفایی هنر ایشان ایجاد گردیده به حد اعلای خود رسیده و گاه صدماتی که بر اثر مصائب طبیعی و غیر طبیعی بر پیکر جامعه وارد شده، آن را به دوره نهفتگی و خمود سوق داده است.           

عصر مغول یعنی قرن هفتم هجری را می توان دروان بس غم انگیز برای انواع هنر ایرانی دانست و پس از آن قرون دهم  و یازدهم هجری را که عصر صفویان است زمان شکوفایی طبع هنری مردم ایران باید به شمار آورد. آغاز دوران صفوی متفارن با رشد بسیاری از هنرهای دستی و توسعه آن در کلیه شئون جامعه بوده است. بسیاری از هنرمندان ایرانی در این دوره ظهور کرده اند که با اغتنام فرصت از آرامش و محیط مساعدی که به وجود آمده عمر گرانبهای خود را بر سر ارتقاء سطح کیفی هنر و صنایع دستی نهاده اند وبا ابداع طرح ها و نقشه های زیبا و هنرمندانه جایگاه این صنایع به ویژه فرش را به حد اعلاء خود رسانیده اند و نام ایران را در سراسر جهان با آثار خود پرآوازه ساخته اند. با توجه به اهمیت عصر صفویه در اعتلاء هنر ایران و توجهی که در این زمان به صنعت قالیبافی مبذول شده، جا دارد به این عصر و وضعیت هنرمندان و قالیباقی آن مشروح تر بپردازیم.

 فرشهای دوران صفویه را می توان متعلق  به دو گروه زمانی دانست: اول: قالیهای بافته شده در دوران سلطنت شاه اسماعیل وشاه طهماسب که به" شاه طهماسبی" معروف است و خود مکتبی خاص دارد که به همین نام شهرت یافته. شاه طهماسب همواره به تشویق هنرمندان و قالیبافان و طراحان می پرداخت و خود از هنر بهره داشت و حتی نوشته اند، رنگرزی می دانست و مستقیمأ طراحی می نمود و بافندگان را راهنمایی می کرد. از این جهت در زمان پادشاهی او انواع صنایع ظریفه به ویژه قالی بافی راه ترقی پیمود و در طرح آن تغییرات کلی به وجود آمد. قالیهای ترنجدار جانشین آن گروه از قالیهایی شد که تا اواخر قرن 9 هجری در ایران بافته می شد و بعدأ به طرح مغولی و تیموری شهرت یافت. علاوه بر قالیهای ترنجدار در این دوره بافتن قالیهایی با طرح حیوان و شکارگاه متداول شد. دوم: قالیهای بافته شده در زمان شاه عباس که به مکتب " شاه عباسی" معروف است. در این دوره با اغتنام فرصت از وجود هنرمندان عصر نقشهای جدید به ویژه با استفاده از اسلیمی ها و گلهای مخصوص بوجود آمد برخی طرحهای قالی در مکتب شاه عباسی عبارتند از:/ الف – طرح ترنجدار یا لچک ترنج/ ب – طرح شکارگاه/ ج – طرح درختی/ د – طرح گلدانی .

اینک با توجه به سهولت ایجاد ارتباط بین هنرمندان نقاط مختلف و پیشرفت تکنیک طراحی و نقش پردازی، فرش همگام با سایر هنرها و صنایع مردمی رو به تکامل رفته است، طرحهای محلّی به نقاط دیگر برای بافت فرستاده می شود و هنرمندان از نتایج تجربیات دیگر همکاران خویش کاملاً با خبر می گردند. وسایل کار طراحی پیشرفت نموده و تکنیک جدید به کمک هنرمندان

تحقیق درباره: تاریخچه مجارستان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

تاریخچه مجارستان

جمهوری مجارستان ( Republic of Hungary ) در مرکز اروپا ،شمال غرب رومانی ، شمال کرواسی و صربستان ، شرق اتریش و جنوب اسلوواکی واقع شده است. پایتختمجارستان ، شهر بوداپست(Budapest ) با 1 میلیون و 800 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت مجارستان 93.030 کیلومتر مربع و جمعیت آن 9 میلیون و 956 هزار نفر است.

از مهمترین شهرهای مجارستان می توان به، دبرتسن 205 هزار نفر، میشکولتس 178 هزارنفر، سگد 163هزار نفر، پچ 158هزار نفر و گیور 129هزار نفر اشاره کرد. دو رودمهم از جنوب صربستان وارد مجارستان می شود، رود دانوب ( Danube River ) کهبا گذر از بوداپست، پایتخت مجارستان راه شمال و شمال غرب را طی می کند و بهاسلوواکی و اتریش می رود و دیگری رود تیسزا ( Tisza River )   که آن هم از جنوب واردمجارستان شده و راه شمال شرق را درپیش می گیرد و وارد اوکراین می شود. دریاچه اینیز به نام دریاچه ی بالاتون ( Balaton Lake ) در غرب مجارستان قرار دارد .

مجارستان حالت دشت مانند و صاف بوده و دارای خاک حاصلخیزی نیز می باشد، اینکشور اقلیم نسبتاً سردی دارد، با زمستان هایی سرد و مرطوب و تابستان هایی ملایم وکمی گرم . بلندترین نقطه ی مجارستان ، منطقه ی ککس ( Kekes ) با 1014 متر ارتفاع درشمال مجارستان واقع شده است.

در قرن 14 پیش از میلاد، مجارستان غربی به عنوانقسمتی از امپراطوری روم با نام " پانونیا و دوسیا " ( Panonnia and Docia ) شناختهمی شد. ولی مجارستان شرقی هرگز جزء امپراطوری روم نبوده و قسمت وسیعی از آن درتملک توتونی ها و آسیایی ها بوده است . در 896 میلادی منطقه ی هنگری توسط مجارها ( Magyars ) تصرف و اشغال شد و یک نظام پادشاهی در این ناحیه تشکیل شد.

آیین مسیحیتدر بین سالهای 977 تا 1038 میلادی در منطقه ی استفن ( Stephen ) مجارستان گسترشیافت و رفته رفته همه ی مجارستان را در بر گرفت. در تهاجم ویرانگر مغولان در سال 1241 میلادی به مجارستان، نیمی از مردم این منطقه قتل عام شدند. اوج اقتدارمجارستان در اروپا به قرون وسطی و سال 1342 تا1382 میلادی باز می گردد، جایی کهدر دوران پادشاهی لوئیز اول ( Louis I ) که به " لوئیز بزرگ " نیز مشهور بود،مجارستان از قدرت های مهم اروپا به شمار می رفت، در این زمان مجارستان به کل ناحیهی شرق و مرکز اروپا ، از دریای بالتیک تا دریای سیاه و از دریای سیاه تا دریایمدیترانه تسلط داشت. این سلطه در سال 1389 و با حمله ی ترکان به مجارستان شکستهشد، ترکان عثمانی تا 100 سال بعد کل منطقه ی بالکان و شرق اروپا را زیر نگین خودداشتند. در سال 1526 و جنگ بین ارتش مجارستان و عثمانی ها ، عثمانی ها شکست خوردند . س از آن نواحی غربی و شمالی مجارستان حکومت هاپسبورگ ( Hapsburg ) را پذیرفته واز اشغال عثمانی ها رهایی یافتند. جنگ مجارها و عثمانی ها سرانجام با انعقادپیمانی در سال 1699 خاتمه یافت. در سال 1867 میلادی حکومت های اتریش و مجارستان باهم متحد و سپس ادغام شده و دولت " اتریش - مجارستان " را شکل دادند. این پادشاهیدوتایی در طی جنگ جهانی اول توسط قدرت های مرکزی

تحقیق درباره: تاریخچه مجارستان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

تاریخچه مجارستان

جمهوری مجارستان ( Republic of Hungary ) در مرکز اروپا ،شمال غرب رومانی ، شمال کرواسی و صربستان ، شرق اتریش و جنوب اسلوواکی واقع شده است. پایتختمجارستان ، شهر بوداپست(Budapest ) با 1 میلیون و 800 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت مجارستان 93.030 کیلومتر مربع و جمعیت آن 9 میلیون و 956 هزار نفر است.

از مهمترین شهرهای مجارستان می توان به، دبرتسن 205 هزار نفر، میشکولتس 178 هزارنفر، سگد 163هزار نفر، پچ 158هزار نفر و گیور 129هزار نفر اشاره کرد. دو رودمهم از جنوب صربستان وارد مجارستان می شود، رود دانوب ( Danube River ) کهبا گذر از بوداپست، پایتخت مجارستان راه شمال و شمال غرب را طی می کند و بهاسلوواکی و اتریش می رود و دیگری رود تیسزا ( Tisza River )   که آن هم از جنوب واردمجارستان شده و راه شمال شرق را درپیش می گیرد و وارد اوکراین می شود. دریاچه اینیز به نام دریاچه ی بالاتون ( Balaton Lake ) در غرب مجارستان قرار دارد .

مجارستان حالت دشت مانند و صاف بوده و دارای خاک حاصلخیزی نیز می باشد، اینکشور اقلیم نسبتاً سردی دارد، با زمستان هایی سرد و مرطوب و تابستان هایی ملایم وکمی گرم . بلندترین نقطه ی مجارستان ، منطقه ی ککس ( Kekes ) با 1014 متر ارتفاع درشمال مجارستان واقع شده است.

در قرن 14 پیش از میلاد، مجارستان غربی به عنوانقسمتی از امپراطوری روم با نام " پانونیا و دوسیا " ( Panonnia and Docia ) شناختهمی شد. ولی مجارستان شرقی هرگز جزء امپراطوری روم نبوده و قسمت وسیعی از آن درتملک توتونی ها و آسیایی ها بوده است . در 896 میلادی منطقه ی هنگری توسط مجارها ( Magyars ) تصرف و اشغال شد و یک نظام پادشاهی در این ناحیه تشکیل شد.

آیین مسیحیتدر بین سالهای 977 تا 1038 میلادی در منطقه ی استفن ( Stephen ) مجارستان گسترشیافت و رفته رفته همه ی مجارستان را در بر گرفت. در تهاجم ویرانگر مغولان در سال 1241 میلادی به مجارستان، نیمی از مردم این منطقه قتل عام شدند. اوج اقتدارمجارستان در اروپا به قرون وسطی و سال 1342 تا1382 میلادی باز می گردد، جایی کهدر دوران پادشاهی لوئیز اول ( Louis I ) که به " لوئیز بزرگ " نیز مشهور بود،مجارستان از قدرت های مهم اروپا به شمار می رفت، در این زمان مجارستان به کل ناحیهی شرق و مرکز اروپا ، از دریای بالتیک تا دریای سیاه و از دریای سیاه تا دریایمدیترانه تسلط داشت. این سلطه در سال 1389 و با حمله ی ترکان به مجارستان شکستهشد، ترکان عثمانی تا 100 سال بعد کل منطقه ی بالکان و شرق اروپا را زیر نگین خودداشتند. در سال 1526 و جنگ بین ارتش مجارستان و عثمانی ها ، عثمانی ها شکست خوردند . س از آن نواحی غربی و شمالی مجارستان حکومت هاپسبورگ ( Hapsburg ) را پذیرفته واز اشغال عثمانی ها رهایی یافتند. جنگ مجارها و عثمانی ها سرانجام با انعقادپیمانی در سال 1699 خاتمه یافت. در سال 1867 میلادی حکومت های اتریش و مجارستان باهم متحد و سپس ادغام شده و دولت " اتریش - مجارستان " را شکل دادند. این پادشاهیدوتایی در طی جنگ جهانی اول توسط قدرت های مرکزی