پاورپوینت در مورد اسب آموزش مدیریت قاضی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .pptx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 82 اسلاید

 قسمتی از متن .pptx : 

Horse Management Judge Training

USPC Southern California Region

© 2006 Katy Barglow

San Diego, CA

Outline

Introduction

First checks

Equipment checks

Jog outs

Formals

Safety checks

Vet Box

Turnbacks

Work in Barns/Dailies

Who is who?

Assistant Horse Management Judges (AHMJ)

Parents, graduate and current PCers, other volunteers

Observes, teaches in barns

Chief Horse Management Judges (CHMJ)

Approved by PC National

Each region has several– a great resource!

Responsible for scoring and organization of the rally

Horse Management Organizer (HMO)

Trains, recruits, hires, feeds, oversees judges

What you need to be an AHMJ

A desire to help teach PCers how to care for horses in a positive and fun way

Correct attire: khakis (no jeans) and a regional polo shirt, appropriate footwear (shoes or boots that cover ankle, are non-cloth), a wristwatch.

Other things to bring: sunscreen, a chair, pens/pencils, a small notepad

مقاله درباره؛ تاریخچه اسب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

تاریخچه اسب

ازنقاشی هایی که بر دیواره برخی ازغارهاحک شده چنین نتیجه گیری می شود که اسب در دوران دیرینه سنگی شکار می شده و آن را می خوردند اما درعصر نوسنگی پس از سایرحیوانات اهلی شد وبه خدمت انسان در آمد.همچنین از وجود حیوانا ت در ایران از چند میلیون سال قبل اطلاعاتی وجود دارد چنانکه مکوئنم یکی از معاونان دمورگان باستان شناس معروف ،آثار یک نوع اسب هیپاریون را در سال 1904میلادی در ناحیه موزه چال مراغه به دست آورده است که این حیوان بیش از یک میلیون سال پیش فعالیت داشته ودر اطراف دریاچه ارومیه زندگی می کرده است.

تپه سیلک کاشان از نظر تمدن بشری اهمیت خاصی دارد که در ارتباط با اسب نیز در این منطقه اکتشافات ارزشمندی انجام شده است.گیرشیمن درسالهای 1937-1933 میلادی از طرف موزه لوورپاریس در دو تپه موسوم به سیلک که در دامنه کوه کرکس در فاصله 5 کیلومتری کاشان قرار دارند کاوشهای جالبی انجام داد.در واقع منطقه سیلک خود به چند طبقه تقسیم می شودکه در طبقه دوم سیلک علاوه بر استخوان های حیوانات اهلی استخوان نوعی از سگ تازی واسبی از نوع پرژوالکسی به دست آمده است.این اسب که چهارپایی تنومندبا یالی ستبروبر افراشته است و به نظر می رسد حد وسط گوره خرواسب جدید باشدامروزه در مغلستان پرورش داده می شود. همچنین در فاصله 250متری ازتپه جنوبی سیلک که قدیمی ترین محل سکونت بشر در دشت است گورستانی وجود دارد که آن را جزء طبقه ششم سیلک به شمار می آورندکه در پهلوی مردگان اشیای متعدد مانند سلاح وظروف سفالین، گاهی مزین به نقوش اسبان جنگجویان، خنجر وشمشیر برنزی قرار داداند.همچنینن در قبر مردگانی که در زندگی اسب سوار بوداند اشیای مربوط به زین وبرگ وجود دارد وبر روی بسیاری از سفالینه ها نقش اسب دیده می شودکه نشانه آن است که اسب در زندگی آنها نقش زیادی داشته است.

آثار به دست آمده ازتپه سلدوردر فاصله 50 کیلومتری جنوب غربی ارومیه ،گوی تپه آذربایجان وتپه کیان د ر10 کیلومتری جنوب غربی نهاوند که دمورگان در آنجا تحقیقاتی را به انجام رسانده است.خوروین در 80 کیلومتری شمال غربی تهران در شمال کرج به قزوین وپیداشدن لوازم اسب در قبرها وتصاویر اسب بر ظروف ومجسمه های سفالی اسب متعلق به 1200سال فبل از میلاد که در ناحیه املش گیلان کشف شده و دها اثر باستانی دیگر هم نشانگر این است که آثار کشف شده متعلق به قومی مهاجراست که وارد منطقه شده ودر آنجا استیلا یافته وجداگانه مسکن ساخته اند که همانا آریای ها هستند.

اسب های ایران به لحاظ وابستگی به نژادهای مختلف

اسب های نژاد اصیل ایرانی در تاریخ وفرهنگ مردم به نام نژاد خاص نامیده شده و دارای مشخصات وتیره نژادی هستند، این نژادها عبارتند از:

الف-اسب نژاد اصیل عرب: به گواهی تاریخ خا ستگاه اصلی آن ایران بوده واکنون در سراسر دنیا پراکنده و به نام اسب عرب نامیده می شود.

ب:اسب نژاد ترکمن ایران: قسمت اعظم این نژاد منطقه ترکمن صحرا بوده وهمانند اسب عرب دارای تیره های متعدد نژادی از قبیل آخال تکه ویموت می باشد.

ج:اسب نژاد کرد ایرانی: این اسب در مناطق کردستان ،کرمانشاه، ایلام واستانهای هم جوار پراکنده شده اند.

د: اسبچه خزر ایرانی: خاستگاه نژادی آن دامنه های شمالی سلسله جبال البرز بوده و برای زیستن در جنگل های انبوه شکل یافته است ودارای سم های بادوام وقد کوتاه می باشد.

ه-اسب نژاد چناران ایرانی: در دوره نادر شاه افشاراز آمیزش مکرر اسب عرب وترکمن به وجود آمده است واکنون در قسمتهایی از خراسان وجود دارد.

و-اسب سیستانی: تنها اسب خونسرد ایرانی بوده ودارای جثه ای تنومند می باشد که وزن آن در دوره بلوغ از دیگر اسب های نژاد ایرانی بیشتر است ودر سیستان وبلوچستان پراکنده شده اند.

ی-اسب نژاد قره باغ ایرانی: این نژاد نام خود را از قره باغ قفقاز گرفته وپس از جدایی آن منطقه از ایران درجنگ عباس میرزا فتحعلی شاه به ایران آورده شد.

فدراسیون سوارکاری

فدراسیون سوارکاری ایران در سال 1338 به عضویت رسمی جهانی سوارکاری FEIدر آمده است وهم اکنون در گروه 3 فدراسین جهانی قرار دارد.

سوارکاری از ورزشهای مفرح وپر طرف دار محسوب می گردد که به گونه های مختلف متداول می باشند.سوارکاری راهی است به سوی ایجاد ارتباط بین سوارکار واسب وهر چه پیشرفت سریعتر باشد این ارتباط بیشتر وبهتر خواهد بود.

ورزش سوارکاری بصورت مسابقات سرعتی داخل پیست، پرش از روی موانع درساژ، وغیره برگزارمی گردد.این ورزش در سالن فقط بصورت پرش از روی مانع انجام می گیرد که در آن اسب و سوارکار در شرایط مختلف در یک مسیر مانع دار آزمایش می شود.

مسابقات میدانی سوارکاری از تنوع بسیار برخوردار است وبه اشکال گوناگون ودر مسافت های مختلف برگذار می شود.

مسابقات درساژ شامل مانور های زیبا وشیرین کارهای مختلف اسب در برابر اشارات مختصر وحرکات دست وپای سوارکار خود است.

یکی دیگر از مسابقات اسب سواری،مسابقات 3 روزه می باشد که شامل مسابقات درساژ،استقامت وپرش های نمایشی است ودر 3 روز متوالی صورت می گیرد وشرکت کننده باید با یک اسب در کلیه این رقابت ها شرکت کنند.این نوع مسابقه برای برآورد کردن میزان هماهنگی،سرعت استقامت،اطاعت وتوانایی پرش با اسب بوده ونیاز مند درک عالی بین اسب وسوار کار می باشد.در مسابقات پرش با اسب در داخل سالن حداقل 2000 متر مربع فضا با کمترین عرض 40 متر مورد نیاز می باشد.اخیرا حداقل فضای سالن سر پوشیده برای رقابت های ملی 40×60 متر توصیه می شود .فاصله خط آغاز تا اولین مانع نباید بیش از25 متر ویا کمتر از6 متر باشد،همچنین فاصله خط پایان نباید کمتر از15 متر یا بیشتر از25 متر باشد.

به علت جذابیت پرش های نمایشی،این ورزش تماشاگران زیادی به خود جذب می نماید.در کشورهای اروپایی معمولا تماشاچیان بین 8 تا 6 هزار نفر در نظر گرفته می شوند.جایگاه تماشاچیان در دو طرف ویک انتهای رینگ پیش بینی می شود.انتهای دیگر اختصاص به شرکت کنندگان در مسابقات، خبر نگاران وسایر افراد مسئول دارد.جایگاه تماشاچیان و ورود وخروج آنها باید قابل کنترل ومستقل از سایر قسمتها باشد.

تعاریف موجود در سوارکاری

رویداد:اشاره به یک دوره کامل مسابقات ،قهرمانیها یا بازی هایی می نماید که تحت نظارت یک کمیته برگزار کننده انجام می پذیرد و از یک ساعت پش از شروع اولین رده آغاز ونیم ساعت پس از اعلام نتایج آخرین مسابقه توسط هیات داوران پایان می یابد.

مسابقه: اشاره به هر دوره منفرد از رقابتها می کند که شرکت کنندگان طی آن رقابت حائز مقام شده و جایزه دریافت می نمایند.

دانلود تحقیق تاریخچه اسب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

تاریخچه اسب

ازنقاشی هایی که بر دیواره برخی ازغارهاحک شده چنین نتیجه گیری می شود که اسب در دوران دیرینه سنگی شکار می شده و آن را می خوردند اما درعصر نوسنگی پس از سایرحیوانات اهلی شد وبه خدمت انسان در آمد.همچنین از وجود حیوانا ت در ایران از چند میلیون سال قبل اطلاعاتی وجود دارد چنانکه مکوئنم یکی از معاونان دمورگان باستان شناس معروف ،آثار یک نوع اسب هیپاریون را در سال 1904میلادی در ناحیه موزه چال مراغه به دست آورده است که این حیوان بیش از یک میلیون سال پیش فعالیت داشته ودر اطراف دریاچه ارومیه زندگی می کرده است.

تپه سیلک کاشان از نظر تمدن بشری اهمیت خاصی دارد که در ارتباط با اسب نیز در این منطقه اکتشافات ارزشمندی انجام شده است.گیرشیمن درسالهای 1937-1933 میلادی از طرف موزه لوورپاریس در دو تپه موسوم به سیلک که در دامنه کوه کرکس در فاصله 5 کیلومتری کاشان قرار دارند کاوشهای جالبی انجام داد.در واقع منطقه سیلک خود به چند طبقه تقسیم می شودکه در طبقه دوم سیلک علاوه بر استخوان های حیوانات اهلی استخوان نوعی از سگ تازی واسبی از نوع پرژوالکسی به دست آمده است.این اسب که چهارپایی تنومندبا یالی ستبروبر افراشته است و به نظر می رسد حد وسط گوره خرواسب جدید باشدامروزه در مغلستان پرورش داده می شود. همچنین در فاصله 250متری ازتپه جنوبی سیلک که قدیمی ترین محل سکونت بشر در دشت است گورستانی وجود دارد که آن را جزء طبقه ششم سیلک به شمار می آورندکه در پهلوی مردگان اشیای متعدد مانند سلاح وظروف سفالین، گاهی مزین به نقوش اسبان جنگجویان، خنجر وشمشیر برنزی قرار داداند.همچنینن در قبر مردگانی که در زندگی اسب سوار بوداند اشیای مربوط به زین وبرگ وجود دارد وبر روی بسیاری از سفالینه ها نقش اسب دیده می شودکه نشانه آن است که اسب در زندگی آنها نقش زیادی داشته است.

آثار به دست آمده ازتپه سلدوردر فاصله 50 کیلومتری جنوب غربی ارومیه ،گوی تپه آذربایجان وتپه کیان د ر10 کیلومتری جنوب غربی نهاوند که دمورگان در آنجا تحقیقاتی را به انجام رسانده است.خوروین در 80 کیلومتری شمال غربی تهران در شمال کرج به قزوین وپیداشدن لوازم اسب در قبرها وتصاویر اسب بر ظروف ومجسمه های سفالی اسب متعلق به 1200سال فبل از میلاد که در ناحیه املش گیلان کشف شده و دها اثر باستانی دیگر هم نشانگر این است که آثار کشف شده متعلق به قومی مهاجراست که وارد منطقه شده ودر آنجا استیلا یافته وجداگانه مسکن ساخته اند که همانا آریای ها هستند.

اسب های ایران به لحاظ وابستگی به نژادهای مختلف

اسب های نژاد اصیل ایرانی در تاریخ وفرهنگ مردم به نام نژاد خاص نامیده شده و دارای مشخصات وتیره نژادی هستند، این نژادها عبارتند از:

الف-اسب نژاد اصیل عرب: به گواهی تاریخ خا ستگاه اصلی آن ایران بوده واکنون در سراسر دنیا پراکنده و به نام اسب عرب نامیده می شود.

ب:اسب نژاد ترکمن ایران: قسمت اعظم این نژاد منطقه ترکمن صحرا بوده وهمانند اسب عرب دارای تیره های متعدد نژادی از قبیل آخال تکه ویموت می باشد.

ج:اسب نژاد کرد ایرانی: این اسب در مناطق کردستان ،کرمانشاه، ایلام واستانهای هم جوار پراکنده شده اند.

د: اسبچه خزر ایرانی: خاستگاه نژادی آن دامنه های شمالی سلسله جبال البرز بوده و برای زیستن در جنگل های انبوه شکل یافته است ودارای سم های بادوام وقد کوتاه می باشد.

ه-اسب نژاد چناران ایرانی: در دوره نادر شاه افشاراز آمیزش مکرر اسب عرب وترکمن به وجود آمده است واکنون در قسمتهایی از خراسان وجود دارد.

و-اسب سیستانی: تنها اسب خونسرد ایرانی بوده ودارای جثه ای تنومند می باشد که وزن آن در دوره بلوغ از دیگر اسب های نژاد ایرانی بیشتر است ودر سیستان وبلوچستان پراکنده شده اند.

ی-اسب نژاد قره باغ ایرانی: این نژاد نام خود را از قره باغ قفقاز گرفته وپس از جدایی آن منطقه از ایران درجنگ عباس میرزا فتحعلی شاه به ایران آورده شد.

فدراسیون سوارکاری

فدراسیون سوارکاری ایران در سال 1338 به عضویت رسمی جهانی سوارکاری FEIدر آمده است وهم اکنون در گروه 3 فدراسین جهانی قرار دارد.

سوارکاری از ورزشهای مفرح وپر طرف دار محسوب می گردد که به گونه های مختلف متداول می باشند.سوارکاری راهی است به سوی ایجاد ارتباط بین سوارکار واسب وهر چه پیشرفت سریعتر باشد این ارتباط بیشتر وبهتر خواهد بود.

ورزش سوارکاری بصورت مسابقات سرعتی داخل پیست، پرش از روی موانع درساژ، وغیره برگزارمی گردد.این ورزش در سالن فقط بصورت پرش از روی مانع انجام می گیرد که در آن اسب و سوارکار در شرایط مختلف در یک مسیر مانع دار آزمایش می شود.

مسابقات میدانی سوارکاری از تنوع بسیار برخوردار است وبه اشکال گوناگون ودر مسافت های مختلف برگذار می شود.

مسابقات درساژ شامل مانور های زیبا وشیرین کارهای مختلف اسب در برابر اشارات مختصر وحرکات دست وپای سوارکار خود است.

یکی دیگر از مسابقات اسب سواری،مسابقات 3 روزه می باشد که شامل مسابقات درساژ،استقامت وپرش های نمایشی است ودر 3 روز متوالی صورت می گیرد وشرکت کننده باید با یک اسب در کلیه این رقابت ها شرکت کنند.این نوع مسابقه برای برآورد کردن میزان هماهنگی،سرعت استقامت،اطاعت وتوانایی پرش با اسب بوده ونیاز مند درک عالی بین اسب وسوار کار می باشد.در مسابقات پرش با اسب در داخل سالن حداقل 2000 متر مربع فضا با کمترین عرض 40 متر مورد نیاز می باشد.اخیرا حداقل فضای سالن سر پوشیده برای رقابت های ملی 40×60 متر توصیه می شود .فاصله خط آغاز تا اولین مانع نباید بیش از25 متر ویا کمتر از6 متر باشد،همچنین فاصله خط پایان نباید کمتر از15 متر یا بیشتر از25 متر باشد.

به علت جذابیت پرش های نمایشی،این ورزش تماشاگران زیادی به خود جذب می نماید.در کشورهای اروپایی معمولا تماشاچیان بین 8 تا 6 هزار نفر در نظر گرفته می شوند.جایگاه تماشاچیان در دو طرف ویک انتهای رینگ پیش بینی می شود.انتهای دیگر اختصاص به شرکت کنندگان در مسابقات، خبر نگاران وسایر افراد مسئول دارد.جایگاه تماشاچیان و ورود وخروج آنها باید قابل کنترل ومستقل از سایر قسمتها باشد.

تعاریف موجود در سوارکاری

رویداد:اشاره به یک دوره کامل مسابقات ،قهرمانیها یا بازی هایی می نماید که تحت نظارت یک کمیته برگزار کننده انجام می پذیرد و از یک ساعت پش از شروع اولین رده آغاز ونیم ساعت پس از اعلام نتایج آخرین مسابقه توسط هیات داوران پایان می یابد.

مسابقه: اشاره به هر دوره منفرد از رقابتها می کند که شرکت کنندگان طی آن رقابت حائز مقام شده و جایزه دریافت می نمایند.

مقاله درباره.. رفتار شناسی در پرورش اسب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

رفتار شناسی در پرورش اسب

به نظر می رسدگله های رمیده ویا درحال چرای اسب نقاشی شده در دشتهای دوردست آنچنان قرابتی با اسبهای اهلی درون اصطبلها که ایام را به خوردن و کار کردن و یا چریدن در پادوکها می گذرانند نداشته باشند ، اعمال و رفتارشان را از اجداد وحشی خود به ارث برده وحفظ کرده اند.

اگر با اسب سرو کار دارید باید بر رفتار او اشراف داشته باشید تا از واکنشهای او در قبال محرکهای خاص آگاه بوده و زبان گویای اندام او و اصوات هشدار دهنده اش را هم بدانید.عمده دلیل بر این آگاهی ، ایمنی است . برای اجتناب از هر گونه خطر و یا آسیب احتمالی . دیگر ویژگی این آگاهی حفظ سلامت جسم و روان اوست که به موقع از بیماری و یا ناخشنودی او مطلع شده و در پی رفع آن بر آیید . و دیگر آنکه بتوانید با علم به رفتار اسب این حیوان را به بهترین نحو تر بیت نموده و ازاودر جهت های اهداف خویش استفاده کنید.

روش طبیعی زندگی اسب

امروزه گله های اندکی آن هم در دورافتاده ترین نقاط کره زمین به زندگی ادامه میدهند.دراین روش زندگی طبیعی و آزادانه آنها چراگاهها،سبزینه زارها،بوته زارهارا برای پیدا کردن آب و غذا در می نوردند.زندگی در گله حافظ امنیت آنهاست و این گله را سیلمی برتر،محافظت می کند و احتمال خطر قریب الوقوع را هشدار می دهد .

اسب وحشی باید واکنشهای سریعی داشته باشد تا بتواند به زندگی ادامه دهد.کره های نو زائیده شده باید به سرعت سرپا بایستند تا اگر گله رمید،آنرا همراهی کنند.اسب فقط به هنگامی که گیر می افتد با لگد و سر دست زدن ویا گاز گرفتن به دفاع بر می خیزد .ضامن تنازع بقا در اسب شنوائی خوب، دید وسیع و سرعت در فرار به هنگام لزوم است .

هنوز هم بسیاری از ویژگی ها و غرایز اسبهای وحشی در مناطق امروزی به چشم می خورد برای اطلاع از واکنشهای خاص اسب باید این غرایز و ویژگی را بشناسیم.

وجوه تمایز - مشخصات

اسب دارای وجوه تمایز و مشخصاتی است که بخشی از طبیعت او هستند و این رفتار و روش متمایز زندگی اش او را از سایر موجودات متمایز می کند .

اجتماعی بودن

اسبها به زندگی در کنار یکدیگر و گاهی در دیگر حیوانات نیازمندند .از زمانی که اسبها به وسیله شکارچیان شکار می شدند ، زندگی گله وار امنیت آنها را ضمانت می کرده است چرا که تعدد ، شانس بقا را بیشتر کرده، اهمیت بخش بوده و فرار را تسریع می کرده است . ممکن است در اغلب اوقات اسبها را در حال نزاع و درگیری با یکدیگر ببینید که این ناشی از خصیصه اجتماعی بودنشان است و تنهایی اورا خمود وکج خلق می کند.

اگر اسبی در محوطه ای محصوربه تنهایی رها شود ، به وضوح دیده می شود که سراسیمه و شیهه کشان به این طرف و آن طرف دویده و حتی از نرده ها می پرد تا خود را به دیگران و در کنارشان برساند. بعضی از اسبها از بودن در کنا رحیواناتی مثل گاو و گوسفند هم راضی به نظر می رسند ولی به ندرت تنهایی را دوست دارند.

فهرست صفات ویژه برای به خاطر سپاری زندگی اجتماعی ( گله ) ؛پرسه زنی ، تقلید کننده،چرنده ،کنجکاوی ، حافظه قوی، قانون سلسله مراتب می باشد.

پرسه زنی

اسبها در طبیعت به دنبال غذا از مرتعی به مرتع دیگر پرسه زده و چرا می کنند.بیشتر اسبها امروزه درحصارها نگهداری می شوندولی این خصیصه را همچنان حفظ کرده اند . ممکن است اسبی در حال چریدن در محلی ناگهان به محل دیگری نقل مکان کند . نکته جالب ، غریزه میل به منزل است که در اسبهای اهلی همچنان به قوت خود باقی است .

چه بسا اتفاق افتاده که اسبی رم کرده با سواریابدون سوار راهی منزل شده وحتی اگر سوارراه راگم کرده باشد اسب او را به طرف آن رهنمون کرده است . اسبها باعلاقه وشوق زیاد باگامهایی بلندتربه سمت منزل واسبهای دیگربرمی گردند.

ساز و کار دفاعی

بیشتر واکنش اسبها بازتاب این حقیقت است که آنها قربانی شکارچیان بوده اند .وسیله دفاعی آنها به ترتیب اولویت فرار و سپس جنگ است .

اولین واکنش فرار است و در صورت گیر افتادن به لگد پرانی ،جفتک اندازی و الاکلنگ و سردست زدن می پردازند ،که در این حالت از ضربات دست همانند پا استفاده می شود.

اسبهابرسرآب وغذابایکدیگرمبارزه نموده وبرتری خودرابه رخ دیگری می کشند تااینکه رغیب راازمحیط دورکنند.

قانون سلسله مراتب

به طریق اولی اسبها آزادی خواه نیستند و به هنگام زندگی آرام و در صورت هجوم دسته ای گرگ وقت را برای فرار کردن یا نکردن تلف نمی کنند .در این حالت به تبعیت از رهبری سیلمی غالب پا به فرار می گذارند . این سیلمی محافظ گله و راهنمای آنها به طرف آب و علوفه است . در بیشتراوقات این نقش رهبری را برای اسبهای اهلی،انسان عهده دارمی شود . در گله اسبهای وحشی سیلمی ویا مادیان غالب عهده دار رهبری است که این رهبریت تحت قانون اطاعت ازبرتریاسلسله مراتب قدرت،صورت می گیرد و برای عهده دار شدن این نقش قدرت وقاطعیت،نقش اساسی ایفا می کند .

کنجکاوی

اسبها شدیدا کنجکاوند واغلب برای کشف غیر معمول ها به این طرف و آنطرف سر می زنند ،از این خصیصه می توان برای به دام انداختن اسبهای دست نیافتنی درمزارع استفاده کرد. دراصطبلهایی که اصولی ساخته شده اند دیواره ی کناری هرباکس طوری طراحی شده که اسبها به راحتی قادر به دیدن هم باشند تا کنجکاویشان درمورد اسبهای دیگر ارضاء شود. اسب می خواهد بدان اسبی که درهمسایگی اش میباشدکیست ، چه ویژگیهایی دارد،چه میکند تابتواند بااوارتباط دیداری ، علاوه برشنیداری داشته باشد.

اسب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اسب یا اسپ پستانداری است از خانواده ی اکوئیدا است که از دیرباز در زمینه‌های کشاورزی، ترابری و همچنین در جنگ‌ها بسان ابزاری برای حرکت تند و ضربه زدن به سیستم‌های دفاعی دشمن بهره گیری می‌شده است.

نام اسب همواره با واژه‌هایی مانند چابکی همراه بوده است. پیشینیان برای اسب‌های خود احترام بسیاری قائل بودند به گونه‌ای که صاحب اسب، نیاکان اسب نژادین خود را تا ۱۲ نسل پشت میدانست و به هنگام مرگ اسبش به شدت غمگین می‌شد.[نیازمند منبع] همچنین اسب را جانوری نجیب نیز می‌شناسند. ولی در هنگام خشم اسب نزدیکی به او بسیار خطرناک است

نام چند نوع اسب :

باره یا بارگی، به معنی مطلق اسب گفته می‌شود و ربطی به باربری ندارد.

بالاد و بالاده، به اسب تندرو یا اسب یدکی گفته می‌شود.

بوز، به اسب نیله (کبودرنگ) گفته می‌شود.

توسن، اسب سرکش را می‌گویند.

جُرده، به اسب اخته می‌گویند.

چرمه، به اسب سپید یا اسبی که دست و پایش سپید باشد گفته می‌شود.

خنگ، اسب سپید را می‌گویند.

سمند، اسب زرد را می‌گویند.

نَوَند، اسب تندرو را می‌گویند.

یَکران، اسب نژاده و نجیب را گویند.

عمر خیام در کتاب نوروزنامه نام گونه‌های اسب را چنین بیان می کند:

الوس چرمه، سرخ چرمه، تازی چرمه، خنگ، بادخنگ، مگس‌خنگ، سبزخنگ، پیسهٔ کمیت، کمیت، شبدیز، خورشید، گور سرخ، زردرخش، سیارخش، خرماگون، چشینه، شولک، پیسه، ابرگون، خاک‌رنگ، دیزه، بهگون، میگون، بادروی، گلگون، ارغون، بهارگون، آبگون، نیلگون، ابرکاس، باوبار، سپیدزرده، بورسار، بنفشه‌گون، ادس، زاغ‌چشم، سبزپوست، سیمگون، ابلق، سپید، سمند

اسب را در پارسی میانه و اوستایی نیز اَسپ (asp)می‌گفتند. نامهای بسیاری از بزرگان ایرانی در روزگار باستان دارای پسوند -اسپ بوده است (مانند گشتاسپ، ارجاسپ، گرشاسپ، گشتاسپ، جاماسپ، لهراسپ، ویشتاسپ، هیدراسپ، بیوراسپ، ساتاسپ، سیاوش و...)که نشان از اهمیت این جانور در میان ایرانیان است.[نیازمند منبع] در زبان سانسکریت این واژه به ریخت azva بوده که واژه سوار و اسوار نیز در زبان پارسی کنونی از همین ریشه‌اند. اسب برای اولین بار در آسیای میانه که بعدها تورکستان نام گرفت اهلی شده است سپس به دشتهای ایران و راه یافته است. در ایران باستان بویژه دوره هخامنشی اسب نقش بسیار زیادی داشت به اسبهای تربیت یافته پارس می گفتند عرب ها این کلمه را به فارس معرب کرده اند و آن را برای به معنی تیزرو و سوار کار ماهر به کار می برند. اسب حیوانی است که با سرما و شرایط سخت کوهستانی سازگار است بر خلاف شتر که با شرایط گرم و شن زار و سرزمین عربی سازگار بوده است. عربها برای اولین بار در دوره تجارت معروف به رحله شتا و صیف با اسب آشنا شدند و آن را بکار گرفتند. [نیازمند منبع]

تاریخچه

تاریخ تکامل اسب ها هنوز به طور دقیق مشخص نمی باشد. به طور مثال, زمان جدا شدن گونه های الاغ (اکووس آسینوس), اسب های وحشی (اکووس فروس) و گورخر ها و اسب های اهلی (اکووس کابالوس) معلوم نیست. همچنین مشخص نیست گونه ی اسب های اهلی حاصل انتخاب طبیعی هستند یا انتخاب مصنوعی توسط انسان. قدیمی ترین فسیل های مربوط به این گونه به هفت هزار سال پیش از میلاد باز می گردند. ابتدا اسب به منظور تهیه ی غذا شکار می شده است, ولی به مرور زمان انسان آن را به فرمان خود در آورد و برای تهیه ی شیر و گوشت, و نیز حمل و نقل, آن را پرورش داد. قدیمی ترین آثار رام کردن اسب ها در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده اند. پرورش و تربیت اسب ها به مرور زمان اهمیت ویژه ای یافت و انسان به درساژ و اصلاح نژاد پرداخت.

نژاد های مختلف

نژاد های اسب بسیار فراوان و متفاوت است. این فراوانی حاصل آمیختگی اسب ها توسط انسان, و نیز انتخاب طبیعی می باشد. به طور کلی اساس جدا کردن اسب ها از پونی ها, قد آن ها می باشد. قد اسب (بلندی جدوگاه) باید از ۴۸/۱ متر بیش تر باشد. با این وجود استثنا نیز داریم (مثلاً فالابلا).

در اینجا لیست بعضی از نژاد های اسب را مشاهده می کنید.

اصیل عرب

اصیل عربی

اصیل عربی

اصیل عربی

گذشته ی این نژاد هنوز به درستی شناخته نشده است, ولی بی تردید این نژاد بسیار بسیار قدیمی است و از خاور میانه و نواحی بیابانی یا نیمه بیابانی این منطقه ریشه گرفته است. طی تلاش ساسانیان در پرورش و اصلاح این نژاد, اسب های اصیلی به وجود آمدند که به خاطر چابکی و مقاومتشان مایه حیرت شدند. این نژاد در تاریخ برای اصلاح نژاد و مقاوم کردن اسب ها بسیار مورد آمیزش قرار گرفت. نژاد اسب های اصیل انگلیسی از آمیزش اسب های عرب با اسب های محلی (انگلیسی) ریشه می گیرد. خون این نژاد امروزه تقریباً در رگ های همه ی نژاد های سبک وزن جاری است.

زندگی دشوار در بیابان های خشک باعث شجاعت و مقاومت حیرت برانگیز و تند پایی و صبوری این نژاد شده است. زندگی او در کنار یا حتی داخل چادر با بادیه نشینان نیز باعث خو گرفتن آن با انسان و دلبستگی و اعتماد به او شده است.

قد این اسب ها بین ۱.۴۵ تا ۱.۵۵ متر است. آن ها می توانند هر رنگی داشته باشند ولی ابلق نیستند. رنگ مشکی نیز در آنان بسیار نادر است. مو های اسب عرب نرم و ابریشم مانند است. یکی از خصوصیات آن دمش است که بالا نگه داشته شده است (حتی به هنگام حرکت). از خوصوصیات دیگر آن سر کوچک و برجسته, گردن بلند و کمانی, کمر کوتاه, کپل بالا و افقی و پاهای ظریف و محکم آن است. پوست اسب عرب نازک و حساس است, به طوری که رک های آن به خصوص در سر, مشخص هستند. پیشانی آن صاف است سوراخ های بینی آن بسیار باز می باشد. به علاوه, اسب عرب بر خلاف دیگر نژاد ها ۱۷ دنده و ۵ مهره ی کمری دارند (به جاب ۱۸ دنده و ۶ مهره ی کمری).

اسب عرب در رشته های ورزشی که در آن ها مقاومت اهمیت ویژه ای دارد رایج اند و در مسابقات جهانی مقام هی اول را ازان خود می کنند. در مسابقات پرش نیز از آنان استفاده می شود (با وجود قد نسبتاً کوتاهشان). در مسابقات درساژ و کنکور های زیبایی نیز این اسب ها به دلیل وقار و ظرافت اندام, خواستار فراوانی دارند.

اصیل انگلیسی (تروبرد Thoroughbred)

اصیل انگلیسی

این نژاد دیرینه‌ی طولانی‌ای ندارد و از آمیزش اسب‌های اصیل عربی با اسب‌های محلی در انگلستان به وجود آمده است. بلندی جدوگاه اسب‌های اصیل انگلیسی بین ۱.۶۵ تا ۱.۸۰ متر است. اسبان این نژاد تیز‌پا‌ترین اسب‌های دنیا هستند و از آن‌ها در مسابقات اسب‌دوانی به خصوص مسابقات تاخت استفاده می شود. این اسب‌ها معمولاً در مسابقات درساژ و پرش نیز موفق هستند. اسب‌های اصیل انگلیسی نسبتاً حساس, زودشکن و عصبی هستند, که با توجه به تقلا و ریسکی که حین مسابقات می‌کنند قابل توجیه است. رنگ بدن آن‌ها نیز معمولاً کهر, کهر تیره, خاکستری و سیاه است. رنگ‌های ابرش و طلایی نیز در آن‌ها دیده می شود. رنگ سفید بسیار نادر است. گردن و پاهای این نژاد بسیار کشیده می‌باشد.

کوارتر(Quarter)

کوارتر آمریکایی

این نژاد آمریکایی بوده و از آمیزش نژاد های عرب، بارب و اسپانیایی به وجود آمده و با آمیزش با اسب های اصیل انگلیسی اصلاح یافته است. قد متوسط آن حدود ۱.۵۰ متر است. سر آن کوچک و مثلث شکل است و بدنی عضلانی دارد. سرعت این اسب در مسافت های کوتاه بالاست و در مسابقات وسترن و رودئو مورد استفاده بسیار قرار می گیرد. تقریباً همه ی رنگ ها در این نژاد دیده می شوند. ًٌٍ

آپالوسا

آپالوسا

آپالوسا

این نژاد به اسب های سرخ پوست معروف است. زیرا برای اولین بار توسط آن ها پرورش داده شده اند. آپالوسا نیز نامی است که از رودخانه ای به نام پالوس، نزدیک یکی از قبایل سرخ پوست گرفته شده است.

خصوصیت بارز این نژاد لکه های رنگی روی بدن آن است. این لکه ها به شکل ها و رنگ های مختلف بر روی زمینه هایی با رنگ های متفاوت قرار دارند. به همین دلیل اسب های این نژاد از نظر ظاهری بسیار متنوع می باشند. بلندی جدوگاه این اسب ها بین ۱.۴۲ تا ۱.۶۳ متر می باشد. این اسب دارای سینه ای پهن و کمری کوتاه است. یال و دم این نژاد خیلی پر پشت نمی باشد.

فالابلا

فالابلا

با این که فالابلا از نظر قد پونی محسوب می شود, ولی به دلیل ریشه های نژادش در لیست اسب ها قرار می گیرد. این نژاد به احتمال قوی از آمیزش اسب های اصیل انگلیسی با شتلند ها (Shetland) به وجود آمده است. قد فالابلا حدود ۷۸ cm است و به نوعی یک اسب مینیاتوری محسوب می شود. با این وجود, نسبت به قد کوتاهش از توان بدنی بالایی برخوردار است.