لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
آسیب هاى گلوگاه انار
سطح زیر کشت درختان بارور انار در سال گذشته، ۶۲۹۵ هکتار با تولید حدود ۷۶ هزار تن بود.احداث باغ انار از طریق قطع روانه هاى رشد کرده در روى تنه درخت در اسفندماه و ریشه دار نمودن آنها انجام مى شود (قلمه زدن) چنانچه میزان انار در هر هکتار را ۵۰ تن و قیمت هر کیلوگرم انار مرغوب را در هنگام برداشت ۲ هزار ریال در نظر بگیریم درآمد ناخالص از هر هکتار یکصدمیلیون ریال خواهد شد که پس از کسر هزینه ها مى تواند مبلغ قابل ملاحظه اى عاید باغدار کند. حداکثر تولید در هکتار توسط باغداران نمونه در کشور ۱۱۵ تن گزارش شده است. چهار استان عمده تولیدکننده انار مرکزى، فارس، یزد و اصفهان هستند.نظر به اینکه کرم گلوگاه آفت مهم انار درکشور است و هر ساله اقداماتى در جهت جمع آورى انارهاى باقى مانده در سر درختان انجام مى گرفته است نظر به این که انارهاى باقیمانده از سال قبل برروى درختان مى تواند درگسترش آفت کرم گلوگاه مؤثر باشد، جمع آورى میوه هاى آلوده ضرورت دارد.تعیین زمان ظاهر شدن پروانه ها که سبب به وجود آمدن کرمهایى براى تخمگذارى مى شوند ضرورت دارد. از قفس هاى تورى با شرایط باغ که محتواى تعدادى میوه هاى آلوده انار است مى توان زمان پرواز پروانه ها را مشخص کرد.متأسفانه در سال ۱۳۶۰ آفت کرم گلوگاه باعث شد بیش از نیمى از محصول تولیدى دچار آفت شود.مشخصات کرم گلوگاه انار:کرمى به طول ۲۱ میلیمتر که در پشت بدن آن موهاى کم رنگى قابل مشاهده است. سه جفت پا در حلقه هاى سینه و پنج جفت پا در حلقه هاى شکمى دارد که رنگ آنها تحت تأثیر تغذیه از انارهاى دانه قرمز یا دانه سفید تغییر مى کند.کرم ها فصل زمستان را در تاج و داخل میوه هاى باقیمانده از فصل قبل روى درخت سپرى مى کنند. این کرم ها در انارهاى ریخته شده در زیر درختان و انارهاى انبارى در فصل زمستان نیز ممکن است مشاهده شوند.کرم ها پس از گذران دوران شفیرگى در فروردین ماه ظاهر شده و اردیبهشت ماه که مصادف با ظهور گلهاى انار است پروانه ها به پرواز درمى آیند.توصیه مى شود باغداران با روشن نمودن یک چراغ در مجاورت قیفى که داراى شیشه اى محتوى سیانور است به جمع آورى پروانه ها و کاهش صدمات ناشى از تخم ریزى آنها اقدام نمایند. پروانه هاى ماده پس از تغذیه جفتگیرى نموده و تخم هاى خود را در داخل تاج انار و در لابه لاى پرچم ها و روى میله پرچم قرار مى دهند. تخم ها پس از چند روز تفریخ و لاروها خارج مى شوند. تغذیه لاروها از پوست انار سبب نازک شدن آن مى شود و موقعیتى مناسب براى نفوذ قارچها و کپکها فراهم مى شود.
راههاى مبارزه با کرم گلوگاه:الف - مبارزه مکانیکى، جمع آورى انارهاى پوسیده و باقیمانده در باغها، منازل، پارکها و انبارها باید به طور کامل و هماهنگ صورت گیرد و در این رابطه نیاز به بسیج عمومى در استان هاى انارخیز است و چون این آفت برروى میوه درختان مختلفى زندگى مى کند این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد.ب - رعایت دور آبیارى منظم: نامنظم بودن آبیارى که منجر به ترکیدگى میوه ها مى شود در میزان خسارت وارده تأثیر کلى دارد.ج - مبارزه تلفیقىنظر به اینکه مبارزه مکانیکى، زراعى و یا بیولوژیکى به تنهایى مؤثر واقع نشده اند و مبارزه شیمیایى یعنى استفاده از سموم حشره کش به دلیل موقعیت ویژه تخمگذارى شب پره ماده موفقیت آمیز نیست بلکه سبب بر هم زدن تعادل طبیعى و از بین رفتن حشرات مفیدى که خود مى توانند کرم گلوگاه را پارازینه کنند خواهد شد. از این رو در مبارزه تلفیقى با آفت کرم گلوگاه انار مجموعه عوامل کنترل به شرح زیر توصیه مى شود:۱- جمع آورى به موقع انارهاى باقیمانده از سال قبل و یا انارهاى موجود در زیر درخت و سوزانیدن آنها.۲- انتخاب فاصله مناسب درختان انار در باغ.۳- انجام شخم پاییزه، کرت بندى، کوددهى و هرس باغ.۴- تنظیم و رعایت دور آبیارى مناسب به منظور جلوگیرى از ترکیدگى انار، میزان رطوبت کافى در زمان رهاسازى زنبورهاى تریکو گراما (زنبور پارازیت).۵- کشت گیاهان یونجه و شبدر در بین درختان انار به منظور افزایش ازت زمین و تغذیه حشرات مفید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
آسیب هاى گلوگاه انار
سطح زیر کشت درختان بارور انار در سال گذشته، ۶۲۹۵ هکتار با تولید حدود ۷۶ هزار تن بود.احداث باغ انار از طریق قطع روانه هاى رشد کرده در روى تنه درخت در اسفندماه و ریشه دار نمودن آنها انجام مى شود (قلمه زدن) چنانچه میزان انار در هر هکتار را ۵۰ تن و قیمت هر کیلوگرم انار مرغوب را در هنگام برداشت ۲ هزار ریال در نظر بگیریم درآمد ناخالص از هر هکتار یکصدمیلیون ریال خواهد شد که پس از کسر هزینه ها مى تواند مبلغ قابل ملاحظه اى عاید باغدار کند. حداکثر تولید در هکتار توسط باغداران نمونه در کشور ۱۱۵ تن گزارش شده است. چهار استان عمده تولیدکننده انار مرکزى، فارس، یزد و اصفهان هستند.نظر به اینکه کرم گلوگاه آفت مهم انار درکشور است و هر ساله اقداماتى در جهت جمع آورى انارهاى باقى مانده در سر درختان انجام مى گرفته است نظر به این که انارهاى باقیمانده از سال قبل برروى درختان مى تواند درگسترش آفت کرم گلوگاه مؤثر باشد، جمع آورى میوه هاى آلوده ضرورت دارد.تعیین زمان ظاهر شدن پروانه ها که سبب به وجود آمدن کرمهایى براى تخمگذارى مى شوند ضرورت دارد. از قفس هاى تورى با شرایط باغ که محتواى تعدادى میوه هاى آلوده انار است مى توان زمان پرواز پروانه ها را مشخص کرد.متأسفانه در سال ۱۳۶۰ آفت کرم گلوگاه باعث شد بیش از نیمى از محصول تولیدى دچار آفت شود.مشخصات کرم گلوگاه انار:کرمى به طول ۲۱ میلیمتر که در پشت بدن آن موهاى کم رنگى قابل مشاهده است. سه جفت پا در حلقه هاى سینه و پنج جفت پا در حلقه هاى شکمى دارد که رنگ آنها تحت تأثیر تغذیه از انارهاى دانه قرمز یا دانه سفید تغییر مى کند.کرم ها فصل زمستان را در تاج و داخل میوه هاى باقیمانده از فصل قبل روى درخت سپرى مى کنند. این کرم ها در انارهاى ریخته شده در زیر درختان و انارهاى انبارى در فصل زمستان نیز ممکن است مشاهده شوند.کرم ها پس از گذران دوران شفیرگى در فروردین ماه ظاهر شده و اردیبهشت ماه که مصادف با ظهور گلهاى انار است پروانه ها به پرواز درمى آیند.توصیه مى شود باغداران با روشن نمودن یک چراغ در مجاورت قیفى که داراى شیشه اى محتوى سیانور است به جمع آورى پروانه ها و کاهش صدمات ناشى از تخم ریزى آنها اقدام نمایند. پروانه هاى ماده پس از تغذیه جفتگیرى نموده و تخم هاى خود را در داخل تاج انار و در لابه لاى پرچم ها و روى میله پرچم قرار مى دهند. تخم ها پس از چند روز تفریخ و لاروها خارج مى شوند. تغذیه لاروها از پوست انار سبب نازک شدن آن مى شود و موقعیتى مناسب براى نفوذ قارچها و کپکها فراهم مى شود.
راههاى مبارزه با کرم گلوگاه:الف - مبارزه مکانیکى، جمع آورى انارهاى پوسیده و باقیمانده در باغها، منازل، پارکها و انبارها باید به طور کامل و هماهنگ صورت گیرد و در این رابطه نیاز به بسیج عمومى در استان هاى انارخیز است و چون این آفت برروى میوه درختان مختلفى زندگى مى کند این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد.ب - رعایت دور آبیارى منظم: نامنظم بودن آبیارى که منجر به ترکیدگى میوه ها مى شود در میزان خسارت وارده تأثیر کلى دارد.ج - مبارزه تلفیقىنظر به اینکه مبارزه مکانیکى، زراعى و یا بیولوژیکى به تنهایى مؤثر واقع نشده اند و مبارزه شیمیایى یعنى استفاده از سموم حشره کش به دلیل موقعیت ویژه تخمگذارى شب پره ماده موفقیت آمیز نیست بلکه سبب بر هم زدن تعادل طبیعى و از بین رفتن حشرات مفیدى که خود مى توانند کرم گلوگاه را پارازینه کنند خواهد شد. از این رو در مبارزه تلفیقى با آفت کرم گلوگاه انار مجموعه عوامل کنترل به شرح زیر توصیه مى شود:۱- جمع آورى به موقع انارهاى باقیمانده از سال قبل و یا انارهاى موجود در زیر درخت و سوزانیدن آنها.۲- انتخاب فاصله مناسب درختان انار در باغ.۳- انجام شخم پاییزه، کرت بندى، کوددهى و هرس باغ.۴- تنظیم و رعایت دور آبیارى مناسب به منظور جلوگیرى از ترکیدگى انار، میزان رطوبت کافى در زمان رهاسازى زنبورهاى تریکو گراما (زنبور پارازیت).۵- کشت گیاهان یونجه و شبدر در بین درختان انار به منظور افزایش ازت زمین و تغذیه حشرات مفید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 37
آسیب شناسی در رشته های ورزشی خاص
فوتبال
شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند؟
هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شالم آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها( بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . ایین آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند . مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند . البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه .سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عاض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین باز ی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.
آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند؟
آسیبها ی مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است ، غالب اوقات ضربة مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند . مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی ( پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.
آسیبهای غیر مستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند، ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.
آسیبهای ناشی از استعمال مفرط (Overuse Injuries) : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند . این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید ، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین وباز پروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند . مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند. زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی( Stress fractures) ( شکستگیهای ظریف در استخوان قشری ) از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ( متاتارس) . نازک نی ( فیبولا) و درشت نی ( تیبیا) شایعند.
آسیبهای نسج نرم در فوتبال نام ببرید:
کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند. سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعداد ی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته ها ی رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچکی مفصل از بین رفته و عمل جراحی مورد نیاز میباشد.
کشیدگیهای درجه 1 آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد . پیچ خوردگیها و کشیدگیها میتوانند مزمن یا حاد باشند .
مرده درد یا درد مبهم در فوتبال به چه دلیلی ایجاد میشود؟
اگر چه آسیب عضلانی ممکن است شام پارگی رشته های عضلانی باشد که به جلوگیری از شرکت فرد به مدت چندین روز یا هفته در تمرینات می انجامد ، ولی آسیب میکروسکپی و ظریف به عضله احتمالا باعث درد فوریی نمی گردد. مرده درد یا درد مبهم (Soreness) ممکن است تا 72-48 ساعت پس از پایان تمرین به تعویق بیافتد.
کرامپ یا گرفتگی عضلانی چیست .؟
در کرامپ ( گرفتگی) عضلانی ، عضله دچار اسپاسم می گردد و شل نمی شود . این مورد اکثرا در حوالی انتهای بازی یا در وقت اضافه بازی مشاهده می گردد . عضلاتی که معمولا درگیر میشوند شامل عضلات پشت ساق پا ( گاستروکنمیوس ) و چهار سر ههستند . این مشکل با کشش عضله مبتلا تسکین می یابد . این عارضه به خاطر کاهش ذخایر انرژی و وضعیت هیدراسیون نامناسب در عضله رخ می دهد.
Shin Splint به چه معناست ؟
Shin Splint یک آسیب ناشی از استعمال مفرط است و اغلب در بازیکنانی دیده می شود که روی زمین های سخت یا با کفش های نامناسب تمرین می کنند. هر چند این واژه به صورت عمومی برای توصیف درد در قسمت قدامی ساق پا بکار می رود ، ولی اساسا مترادف قدامی استخوان درشت نی میباشد.
تفاوت بروز آسیبها در فوتبال با دو و میدانی در چیست؟
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 37
آسیب شناسی در رشته های ورزشی خاص
فوتبال
شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند؟
هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شالم آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها( بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . ایین آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند . مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند . البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه .سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عاض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین باز ی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.
آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند؟
آسیبها ی مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است ، غالب اوقات ضربة مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند . مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی ( پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.
آسیبهای غیر مستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند، ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.
آسیبهای ناشی از استعمال مفرط (Overuse Injuries) : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند . این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید ، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین وباز پروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند . مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند. زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی( Stress fractures) ( شکستگیهای ظریف در استخوان قشری ) از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ( متاتارس) . نازک نی ( فیبولا) و درشت نی ( تیبیا) شایعند.
آسیبهای نسج نرم در فوتبال نام ببرید:
کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند. سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعداد ی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته ها ی رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچکی مفصل از بین رفته و عمل جراحی مورد نیاز میباشد.
کشیدگیهای درجه 1 آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد . پیچ خوردگیها و کشیدگیها میتوانند مزمن یا حاد باشند .
مرده درد یا درد مبهم در فوتبال به چه دلیلی ایجاد میشود؟
اگر چه آسیب عضلانی ممکن است شام پارگی رشته های عضلانی باشد که به جلوگیری از شرکت فرد به مدت چندین روز یا هفته در تمرینات می انجامد ، ولی آسیب میکروسکپی و ظریف به عضله احتمالا باعث درد فوریی نمی گردد. مرده درد یا درد مبهم (Soreness) ممکن است تا 72-48 ساعت پس از پایان تمرین به تعویق بیافتد.
کرامپ یا گرفتگی عضلانی چیست .؟
در کرامپ ( گرفتگی) عضلانی ، عضله دچار اسپاسم می گردد و شل نمی شود . این مورد اکثرا در حوالی انتهای بازی یا در وقت اضافه بازی مشاهده می گردد . عضلاتی که معمولا درگیر میشوند شامل عضلات پشت ساق پا ( گاستروکنمیوس ) و چهار سر ههستند . این مشکل با کشش عضله مبتلا تسکین می یابد . این عارضه به خاطر کاهش ذخایر انرژی و وضعیت هیدراسیون نامناسب در عضله رخ می دهد.
Shin Splint به چه معناست ؟
Shin Splint یک آسیب ناشی از استعمال مفرط است و اغلب در بازیکنانی دیده می شود که روی زمین های سخت یا با کفش های نامناسب تمرین می کنند. هر چند این واژه به صورت عمومی برای توصیف درد در قسمت قدامی ساق پا بکار می رود ، ولی اساسا مترادف قدامی استخوان درشت نی میباشد.
تفاوت بروز آسیبها در فوتبال با دو و میدانی در چیست؟
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
آسیب دیدگی های متداول در ورزش
در هـر ورزشـی باید انتظار آسیب ها، جراحت ها و خطراتاحتمالی آن را داشـتـه بـــاشید، به خصوص در ورزش هایگـروهی. هـر ورزشـی کـه طـبـق آمــار در هر 1000 ساعتبیـش از 5 آسـیـب داشته باشد، جزء ورزش های پرخطر بادرصـد آسیـب بـالا به شـمار مـی رود. راگــبی و لاکروس با30 صـدمه در 1000 ساعت بالاترین حد هستند، درحالیکهبسکتبال و اسکواش هم با آمار 14 صدمه در 1000 ساعتبازی های پرخطری بـحـساب می آیند. تعجب آور اسـت کهبــدانید، دو، و ایروبیک هم با 11 صدمه، زیاد از قافله ورزشهای پرخطر عقب نیستند.
آسیب های ورزشی انواع مختلف دارند، اما قسمت های ویژه ای از بدن هستند که بیش از سایر اعضاء در خطر صدمه خوردن هستند. در این مقاله متداول ترین صدمات و جراحت های ورزشی را به شما معرفی می کنیم و راه های جلوگیری و درمان آنها را نیز بیان می کنیم.
نکته: RICE مخفف استراحت، یخ گذاشتن، فشار و بالا نگاه داشتن می باشد که یکی از درمان های متداول برای آسیبهای ورزشی است.
1. ورم تاندون آشیل وقتی از تاندون پشت زنو—تاندون آشیل—زیاد استفاده شود، باعث درد و ورم در آن ناحیه خواهد شد. اگر درمان نشود، صدمه سخت تر شده تا حدی که دویدن را به کلی دشوار و غیرممکن می کند. این آسیب بیشتر در دونده ها و ورزشکارانی که با دویدن یا پریدن سروکار دارند اتفاق می افتد.
پیشگیری و درمان: دادن تمرین های کششی و قدرتی به عضلات و ماهیچه های ساق پا می تواند از بروز این آسیب جلوگیری کند. RICE و درمان های ضد-تورمی و تقویت ماهیچه های ساق پا بهترین درمان های ممکن برای این عارضه هستند. تا برطرف نشدن کامل عارضه، ورزش را شروع نکنید چون باعث تشدید وضعیت خواهد شد.
2. ضربه ی مغزی این صدمه با خوردن ضربه به سر ایجاد می شود. علائم آن شامل سرگیجه، اختلالات بینایی، سردرد، ضعف حافظه، از دست دادن تعادل، سختی تمرکز، و حالت تهوع میباشد. این صدمه ضرورتاً همراه با بیهوشی نمی باشد. در ورزش های برخوردی مثل فوتبال، بوکس و هاکی این عارضه بیشتر اتفاق می افتد. البته در ورزش هایی مثل اسکی و ژیمناستیک هم زیاد رخ می دهد. با اینکه اکثر افراد پس از چند هفته به حالت عادی برمی گردند، اما ضربه ی مغزی در خیلی افراد به آسیب های جدی می انجامد.
پیشگیری و درمان: بهترین راه پیشگیری از ضربه مغزی، اجتناب از ورزش های برخوردی است. اما برای اکثر افراد این راه حل مناسبی به نظر نمی رسد. برای درمان این عارضه استراحت بهترین روش است. اگر سردرد داشتید، می توانید از قرص های مسکن استامینوفن استفاده کنید. بنابر شدت ضربه ی وارده، باید از چند ساعت گرفته تا چند ماه از انجام دوباره ی ورزش های برخوردی اجتناب کنید.
3. کشیدگی ماهیچه های ران این عارضه زمانی اتفاق می افتد که هنگام دویدن در ورزش هایی مثل فوتبال و والیبال، یکدفعه تغییر جهت بدهید. علائم آن شامل درد عمیق، ورم و گاهی کبودی داخل ران می باشد.
پیشگیری و درمان: بهترین راه پیشگیری از بروز این عارضه، انجام تمرینات کششی قبل از ورزش است. بهتر است که شدت ورزش را تدریجاً بالا ببرید تا احتمال بروز این وضعیت کمتر شود. RICE و درمان های ضد-تورمی بهترین روش های درمانی برای این آسیب می باشد. از انجام فعالیت های شدید، یک یا دو هفته پس از بروز عارضه جداً خودداری کنید. پس از بروز عارضه، در محل آسیب دیده یخ بگذارید تا التیام یابد، پس از آن می توانید ماهیچه ها را کشیده و تقویت کنید.
4. درد و ورم ساق پا این عارضه بیشتر برای افرادی اتفاق می افتد که عادت به تحرک و ورزش ندارند. بالا بردن ناگهانی فشار و شدت تمرینات، پوشیدن کفشهای کهنه و دویدن و پریدن روی زمینهای خیلی سخت نیز ممکن است باعث بروز این عارضه شود.
پیشگیری و درمان: پوشیدن کفش مناسب، انجام حرکات کششی قبل از ورزش و بالا نبردن ناگهانی شدت ورزش، بهترین راه های جلوگیری از بروز این وضعیت هستند. یخ گذاشتن، انجام حرکات کششی و درمان های ضد-تورمی، بهترین راه های درمانی می باشند.
5. درد پایین کمر اگرچه این عارضه بیشتر در افراد چاق و کم تحرک اتفاق می افتد، اما ممکن است برای دونده ها، دوچرخه سواران، گلف و تنیس بازان نیز پیش بیاید. مهمترین عامل ایجاد این عارضه، انجام غلط و نادرست حرکات کششی است.
پیشگیری و درمان: اگرچه بیشتر انواع این عارضه قابل پیشگیری نیستند، اما انجام صحیح حرکات کششی قبل از ورزش و گرم کردن درست بدن، احتمال وقوع آن را کاهش می دهد. راه های درمانی پیشنهادی RICE، دارو های ضد-تورمی و کشش عضلات است.
6. کشیدگی عضلات و ماهیچه ها گرم نکردن صحیح بدن، خستگی، عدم انعطاف پذیری و ناتوانی و ضعف، همه از عوامل کشیده شدن ماهیچه در ورزشکاران می باشد. معمول ترین ماهیچه هایی که کشیده می شوند، عضلات پشت ران (در ورزشهایی همراه با دویدن است مثل دومیدانی، بسکتبال) و ماهیچه ساق پا (در تنیس بازان) می باشد. البته ماهیچه های دیگری نیز باتوجه به ورزش مورد نظر درصدد کشیدگی هستند.
پیشگیری و درمان: بهترین راه جلوگیری از بروز چنین عارضه، انجام حرکات کششی صحیح قبل و پس از ورزش کردن و اجتناب از ورزش هنگام خستگی و ضعف است. RICE و دارو های ضد-تورمی مثل سایر آسیب ها، بهترین درمان برای این عارضه می باشد. خوب است که کمی هم به آرامی عضلات را کشش دهید. وقتی عارضه شروع به بهبودی کرد می توانید دوباره ورزش را شروع کنید، اما هر از چند گاهی در میان ورزش مکث کرده و ماهیچه هایتان را بکشید تا به طور کامل بهبود یابید.
7. آسیب های آرنج در ورزش تنیس و گلف تعجب آور است که این آسیب %7 کل آسیب های ورزشی را تشکیل می دهد. در این آسیب ورزشی، تاندون های آرنج به خاطر ضربات مکرر بَک هند در تنیس آسیب دیده و باعث ایجاد درد در قسمت داخلی آرنج می شود.، البته گاهاً ممکن است قسمت خارجی هم صدمه ببیند.
پیشگیری و درمان: بهترین راه جلوگیری از بروز این آسیب، انجام تمرینات تقویتی ساعد و بازو است. همچنین اصلاح کردن طریقه ی ضربه زدن با راکت و استفاده از آرنج بند می تواند کمک کننده باشد. برای درمان این عارضه RICE و داروهای ضد-تورم مناسب است، اما در بعضی موقعیت ها فیزیوتراپی و ترک ورزش به مدت زیاد ضروری است.
8. رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی مچ پا این آسیب در میان افرادی که فوتبالف هاکی، بسکتبال و والیبال بازی می کنند، بسیار متداول است. می توان گفت در ورزش هایی که با دویدن و پریدن سر و کار دارد غیر قابل اجتناب است. این حرکات ممکن است باعث پیچ حوردن مچ پا و گاهی پاره شدن یک تاندون یا لیگامنت شود. با عکسبرداری می توان تشخیص داد که عضو دچار شکستگی شده است یا خیر.
پیشگیری و درمان: تقویت مچ پا با حرکات نرمشی، بستن مچ یا استفاده از مچ بند می تواد از بروز این اتفاق پیشگیری کند اما ضمانتی درکار نیست که اگر افتادید یا حرکاتی اشتباه انجام دادید صدمه نبینید. پیچ خوردگی مچ پا را می توانید با RICE و داروهای ضد-تورمی مداوا کنید. اما به هیچ وجه بیش از یک روز استراحت نکنید. باید سعی کنید مچ پایتان را به نرمی تکان داده و بچرخانید تا از ورم آن کم شود.
9. آسیب دیدگی شانه %20 آسیب دیدگی های ورزشی مربوط به شانه است که شامل دررفتگی، رگ به رگ شدن و ضرب دیدگی می شود. این آسیب دیدگی در ورزشهایی مثل تنیس، شنا، وزنه برداری، بیسبال و والیبال بیشتر اتفاق می افتد. علائم ای عارضه، بروز درد، کوفتگی عضلانی و احساس ضعف و ناتوانی در شانه می باشد.
پیشگیری و درمان: برای پیشگیری از وقوع این عارضه که بیشتر زمانی اتفاق میافتد که مدتی از شانه خود استفاده نکرده باشید. مثل دوران تعطیلات لیگ، بهتر است قبل از شروع ورزش عضلات آن را با وزنه زدن تقویت کنید. بهترین راه های درمانی برای این عارضه نیز RICE و داروهای ضد-تورمی است.
10. آسیب دیدگی زانو در دونده ها آسیب دیدگی زانو %55 آسیب دیدگی های ورزشی را تشکیل می دهد و تقریباً ¼ این مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف می شود. البته دونده ها تنها قربانیان این آسیب ورزشی نیستند. دوچرخه سواران، شناگران، افرادی که ایروبیک استپ کار میکنند، و آنها که فوتبال و بسکتبال و والیبال بازی می کنند نیز ممکن است به این عارضه دچار شوند. در این عارضه، استفاده بیش از حد از زانو باعث ناراحتی و آسیب رسیدن به تاندون زیر کاسه ی زانو می شود.
پیشگیری و درمان:کفش یا کفی کفش هایتان را مرتباً عوض کرده و از نوع مناسب استفاده کنید. بین تمریناتتان مدت بیشتری استراحت کنید. اگر زانویتان آسیب دید حداقل دو روز از انجام دوباره ی ورزش خودداری کرده و از داروهای ضد-تورم استفاده کنید. قبل از شروع دوباره ی ورزش حتماً خود را خوب گرم کرده و در محل آسیب دیده از یخ استفاده کنید.
پیشگیری بهترین درمان است اکثر آسیب دیدگی های ورزشی به خاطر گرم نکردن صحیح و انجام حرکات کششی به طریقی نادرست قبل از ورزش کردن است. بالا بردن ناگهانی شدت ورزش هم می تواند به شما صدمه بزند. از این رو بهترین راه پیشگیری انجام حرکات صحیح کششی قبل و پس از ورزش و افزایش شدت ورزش به تناسب مهارت ها و تجاربتان در آن ورزش میباشد .